Mevlana'nın Hayatında en Coşkun en fırtınalı dönem kapanmıştı Şimdi çocuğun anne karnında kendine doğru kıvrılması gibi bir müddet kendine çekilmesi yaşadıklarının kendini büyütmesini beklemesi gerekiyordu
Yani kendi içinde bir sonu olan, kabul gören bir şey..
Bazen bir güreşin içinde olmak gibi olaylara karışmayı özlüyordu, isterse manasız veya canice olsunlar, kabul görmeleri yeterliydi. Nihai olmaları; insanın, yaşadıklarının fevkinde kaldığında olayların sahip olduğu sürekli geçicilik olmaksızın.
Sayfa 95 - Aylak Adam 12.. BasımKitabı okudu
