yasemin yasemin www
@yaseminw
Her şey ölü, ölüler heryerde...Sadece yalnız insanlar,çevrelerinde derin bir sessizlik.İşte dünya!.,insanlar birbirinizi sevin Kim söylemişti bunu? Kimin öğüdü?
Hemşire
Olmak istediği yerde değil.
20 Eylül
1585 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bugün aynadaki yansımamı gördüm kendimden korktum!!
😂😂 iyi olsun geceler 🌃✨✨
– Görmüyor musunuz!Bu delinin biri, dedi. Demin bana onun avukatlığa özendiğini söylediler. Gerçekten de onda hukukî, güzel konuşma sanatını göstermek hastalığı var. Ben de bu güzel sahneyi bekliyordum zaten…
— Şimdi çay içer misin? diye sordu.
— Sonra!.. Şimdi uykum var. Beni rahat bırak.
Okur Takip Önerileri
Hiçbir şeyi umursamadığına, ne konuşursak konuşalım, lâfa karışmadığına bilmem dikkat etin mi?
— Ben sizin düşüncenizde değilim!..
Giren, kibirli, kellifelli, yüzünde önemli ve hiçbir şeyi beğenmeyen bir hal okunan, pek de genç olmayan bir adamdı. Gizlenmeyen gücenik şaşkın bir bakışla etrafını süzerek ve âdeta gözleriyle: “Ben böyle nereye geldim?” diye sorar gibi, ilkin, kapıda durakladı.
Sonra Raskolnikov’un daracık ve basık tavanlı “vapur kamarası“nı gözden geçirmeye başladı. Sonra, aynı şaşkınlıkla, bakışları, yüzü gözü kir içinde, saçı başı darmadağınık soyunmuş bir halde, sefil ve kirli divan üstünde yatmakta olan Raskolnikov’a takıldı.
— Sizi bu halde bulduğum için, çok, pek çok üzgünüm. Eğer hasta olduğunuzu bilseydim, daha önce gelirdim. Fakat malûm efendim, meşguliyet!.. Üstelik yargıtayda da avukatlık mesleğimle ilgili önemli bir davam var. Sizin de tahmin edeceğiniz öteki işlerimden bahsetmiyorum.!
Hâlbuki umumiyetle kıvırtılmış saçlar, her zaman gülünç görünür ve sahibini, nikâhlanmaya giden Alman damatlarına döndürür.😂
Eğer bu güzel ve ciddî yüzde, gerçekten hoşa gitmeyen, insanı kendinden uzaklaştıran bir şeyler varsa, sebebini başka noktalarda aramak lâzımdır.😂
İşte divanda yatıyor! Ne istiyorsunuz bakalım?
Bu “Ne istiyorsunuz bakalım?” sözündeki lâubalilik, büyüklük taslayan kişiyi, çok biçimsiz bir duruma sokmuştu.😂
Hiçbir şey söylemeden sırtüstü yatıyor ve tamamıyla manasız bir bakışla yeni gelene bakıyordu. Duvar kâğıdındaki merak sardığı çiçekten bu yana çevrilmiş olan yüzü, güya az önce çok ıstıraplı bir ameliyat geçirmiş veya şimdi işkenceden kurtulmuş gibi sonsuz bir acıyı ifade ediyordu.
— Hâlâ gelmedi mi?
kısa bir sessizlikten sonra:
— Hayır, dedi. Gelmezse seninle konuşmam gerekeceğini düşünmüştüm.
— Bu gece de bekledin mi?
— Hayır. Bu gece orada olduğunu biliyorum.
— Yoksa hiç gelmeyeceğini mi düşünüyorsun?
Bana bambaşka, ciddi bir yüzle bakarak:
— Gelecek elbette, diye yanıtladı.
Onu soruya boğmam hoşuna gitmemişti. Sustuk, odada dolaşmaya devam ettik. yeniden gülümseyerek:
— Hep seni bekledim dedi. Beklerken ne yapıyordum biliyor musun? Bir yandan böyle aşağı yukarı dolaşıyor, bir yandan da şiir okuyordum. Hatırlar mısın? Çıngıraklar, karlı yol...
Beni mutlaka görmesi gerektiğinde pencereye mum koyuyordu, böylece evinin yakınlarından geçersem, ki bu hemen hemen her akşam demekti.. iyi geceler 🌃
— Sen de onu hâlâ seviyorsun demek!
Bu artık alışkanlık halini almıştı.