Yasin
@yasin_zenginn
dark is the night
ODTÜ
Ankara
49 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Korkarım, sevgili çiçeğim, bir masal prensidir bu, seni kaçırıp götürecek, sen de bir daha dönüp bana gelmeyeceksin. Bugün beni öyle seviyorsun ki, sanki birbirine veda edip ayrılacak iki çılgın sevgiliyiz, sanki son kez seviyorsun beni.
Zaman ve dünya, para ve güç, küçük ve sığ insanların elinde bulunacak her zaman, asıl insanların elinde ise hiçbir şey. Yalnızca ölüm.
Ah, nereye baksam, düşüncelerimi nereye yöneltsem, hiçbir yerde beni bekleyen bir sevinç, bana yollanmış bir çağrı, beni kendine çekecek bir şey göremiyordum. Her şeye kokuşmuş yarı memnunlukların havası sinmişti; her şey eskimiş, sararıp solmuştu, gri, peltemsi, tükenmiş durumdaydı her şey. Aziz Tanrım, nasıl gerçekleşebildi bu? Nasıl bu hallere düştüm ben?
Okur Takip Önerileri
Ölümü benim için bir kayıp oluşturacak insan, bu kentin, bu dünyanın neresinde yaşıyordu? Ve benim ölümüm kendisi için önem taşıyacak insan nerdeydi?
Ama yine de varlığımın derinliklerinde söz konusu çağrıyı çok iyi anlıyordum, deliliğe bir çağrıydı bu, aklı, mantığı, tüm engelleri ve sıradanlığı kaldırıp atmaya, ruhun ve hayal gücünün yasasız dünyasının seline kendimi bırakmaya bir çağrıydı.
Harry herkes gibi bir bütün olarak sevilmek istiyor, dolayısıyla içindeki kurdu başkalarının gözlerinden kaçırmak elinden gelmiyor ya da içinde böyle bir kurdu barındırdığını yalanlamıyordu. Ama öyle kimseler vardı ki, özellikle ondaki kurda, ondaki özgürlüğe, ondaki vahşiliğe, ele avuca sığmazlığa, tehlikeliliğe ve güçlülüğe gönül veriyor, ne var ki vahşi, azılı kurdun aynı zamanda bir insan olduğunu, içinin iyilik ve sevecenlik özlemiyle dolup taştığını, Mozart'ı dinleyip şiirler okuduğunu ve ruhunda insan idealleri yaşattığını öğrenir öğrenmez, alabildiğine düş kırıklığına uğrayıp kendilerini yürekler acısı bir durumda hissediyorlardı.
En mutsuz yaşamda bile yıldızın parladığı anlar, kum ve çakıl taşları arasında küçük çiçeklerin açtığı anlar vardır.
Öğrenemediği tek şey, kendi kendisinden ve yaşamından memnunluk duymaktı, bunun üstesinden gelememişti bir türlü.
Yalnızlık bağımsızlıktır, yalnızlığı arzulamış, uzun yıllar içinde onu ele geçirmiştim. Soğuktu bu yalnızlık, orası öyle, ama sessizdi, yıldızların içinde dolanıp durduğu uzay gibi harikulade sessiz ve büyük.
"Gerçekte çekilen acılardan gurur duymak gerekir, her acı bize yüksek bir aşamada bulunduğumuzu anımsatır."
Bir kitabı okumaya başladı
Observe, in short, how transient and trivial is all mortal life; yesterday a drop of semen, tomorrow a handful of spice or ashes. Spend, therefore, these fleeting moments of earth as Nature would have you spend them, and then go to your rest with a good grace, as an olive falls in its season, with a blessing for the earth.
Have you reason? "I have." Then why not use it? If reason does its part, what more would you ask?
Do not copy the opinions of the arrogant, or let them dictate your own, but look at things in their true light.
Pleasure by itself is not a good, nor pain by itself an evil; they become so only if we judge them to be so. "opinion is everything".