Ne kadar zengin ve bolluk içinde olursa olsun, bağımsızlıktan yoksun bir ulus, uygar insanlık dünyası karşısında uşak olmak konumundan daha yüksek bir muameleye layık olamaz.
Çocukken anne babasını mutlu etmeye çalışan, yetişkin bir birey olduğunda da çocuklarını mutlu etmeye çalışan, bu yüzden aslına bakilirsa mutluluğa en çok ihtiyacı olan nesil, Y kuşağı...
Artık çocuk olmadığımı biliyordum ama "yetişkin" de değildim. Çocukluğun neşeli umursamazligi ve yetiskinligin acısı ile hayal kırıklığı arasında asılı kalmistim.