Yavaş yavaş ölürler
seyehat etmeyenler,
Yavaş yavaş ölürler okumayanlar,
Müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hor görmeyi barındırmayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklara esir olanlar,
Her gün aynı yolları yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen
Ve değiştirmeyenler...
Sayfa 339 - zinde reklam yayıncılıkKitabı okudu
HİKAYEMİN 3.BÖLÜMÜ
KIRAATHANE (MAHALLE KAHVESİ)
3.BÖLÜM
KIRAATHANE (MAHALLE KAHVEHANESİ)
BABAM, yavaş yavaş ayak üstü yolda denk geldiği arkadaşları ve komşularla selamlaşıp ayak üstü konuşurken bende arkadaşlarıma BABAM I işaret edip BABAM geliyor diye yüksek sesle bağırıyordum .
Koştum gittim yanına saçlarımı okşadı elimden tuttu
Öte yandan her şey durmaksızın seyehat eder, her şey birbiri ile bağlantılıdır, bir şey birbirinden haberi bile olmayan diğerlerini de peşinden sürükler, her şey kendi yok oluşuna yazgılıdır, yavaş yavaş yok olurken bile, hatta siz onun yok oluşunu beklerken bile aslında hiçbir şey olmaz, geçmişte hatırladığınız bir şey aslında gelecektedir, belki de hiç gerçekleşmeyecektir ve aslında siz hiç gerçekleşmemiş bir şeyi hatırlarsınız.
“Yavaş yavaş ölürler
Seyehat etmeyenler,
…
Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklarına esir olanlar,
Her gün aynı yolları yürüyenler.”
NerudaKitabı okudu
Özel görelilik bu iki sorunun cevabını çok basit bir şekilde ele alıyor. Zaman daralması, rölativistik hızlarda ilerleyen bir cisim için zamanın akışını yavaşlatıyor.
Eğer bir uzay aracı içinde ışık hızına yakın hızlarda seyahat ediyorsan birkaç ay içerisinde birçok ışık yılı kat edeceğin için, ışıktan daha hızlı hareket ettiğini düşünebilirsin. Dışarıdan bir gözlemci, senin ışık hızından daha düşük bir hızla Seyehat ettigini ancak zamanın senin için yavaş aktığını gozlemleyecektir
Sayfa 72
Kara Tren
Şuan bir trende seyehat ediyorum ama yeni nesil bir tren değil hani eski zamanlarda çok adını duyduğumuz kara tren. Ve eski zamanlar demek doğru mu olur artık pek emin değilim. Meğer binen sayısı ne kadar da çokmuş hele ki bu teknoloji zamanında. Bilmem herkes keyif için mi biniyor ancak öyle olsa anlardım. Yaklaşık 4 yıldır bu trene biniyorum. Ve benim için pek keyifli bir aktivite oluyordu. Genellikle yoğun olmaz ve bazen o kadar boş olurdu ki üşütürdü beni. Binen keyif için binerdi galiba o zamanlar. Şimdiyse ilkokul anılarımı canlandıran bir durum yaşanıyor. İki kişilik koltuklara 3 kişi biniyor varsa bebği de getirin deniyor. Yani bu tren keyiften çok zorunluluk haline gelmiş gibi. Eskiden kendi açtığım vagon kapısının sesinden rahatsız olurken şimdi kapı hiç kapanmıyor. Neden mi? Çünkü kapı aralarında insanlar var. Yavaş yavaş pakistana mı dönüyoruz bana mı öyle geliyor ?
Alışkanlıklarının kölesi olanlar
Her gün aynı yolu izleyenler
Adımlarını asl değiştirmeyenler
Risk almayanlar, kıyafetlerinin bile rengini değiştirmeyenler
Konuşmayanlar ve deneyimlemeyenler
Yavaş yavaş ölürler
Tutkudan sakınanlar
Siyahı beyaza tercih edenler
İşinde mutsuz olanlar
Hayalleri uğruna belirsizlik riskini alamayanlar
Yavaş yavaş
Sayfa 21Kitabı okudu
