Yavuz Sultan Selim’in çok sevdiği gönül ehli bir dostu vardır: Şair Vehbi. Kendisi de çok mâhir bir şair olan Sultan Selim, Şair Vehbi’yi hiç yanından ayırmaz. Lakin, meşhur sözdür:“Kurb-u Sultan âteş-i suzandır.” Nasıl olduysa Yavuz Selim’in Yavuz ismi tezahür eder.Şair Vehbi, Yavuz’un hışmına uğrayarak tard edilir. Sürgüne gider.
Sürgünün
Türkçe edebiyatta Alevi, Kızılbaş ve Bektaşiler..
Alevileri, sadece ‘taşralı Sünniler’ değil, asıl muktedirler aşağıladı. Edebiyat tarihimiz bu konuda pekçok şaşırtıcı örneklerle doludur.
Yaygın olarak sanıldığının tersine, ne uzak tarihte, ne de yakın zamanda, Aleviler’le ilgili iftira ve aşağılamalar, hiç de ‘eğitim almamış taşralı Sünniler’
Bütün dünya benim olsa gamım gitmez, nedendir bu?
Ezelden gam türâbıyla yoğrulmuş bir bedendir bu...
Arkadaş, sakın terk etme insâfı, makâm-ı imtihandır bu,
Gelen gider, giden gelmez, iki kapılı handır bu...
Yavuz Sultan Selim Han mübârek, bir gün nasıl olduysa gönül ehli olan Şâir Vehbi'yi yanlışlıkla üzüp, yanından uzaklaştırmış. Şâir