Seni seviyorum sokaktaki adam, her şeye karşın seviyorum seni, bütün kusurlarına karşın. Ölme ölme sakın, iyileşeceksin tamam mı, güzel yanların baskın çıkacak çünkü, senin bile ayırdında olmadığın o yanların, direnç bile sayılabilir bir anlama...
İnsanlar yürümüyorlar, sanki uçuyorlar. Hiçbir şey üzmüyor onları. Hiçbir şey düşündürmüyor. Bugün yarın her şey sanki onların ellerinde... Vicdanın kaybolduğundan habersiz, sanki mutlular.
Bence hala çok önemli vicdan, insanın içindeki son yargıç diye tanımlıyorsak eğer, vicdanın ölümünden bu yana, dünyada ikiye ayrıldı insanlar. Bir yanda uzlaşanlar, bir yanda hala direnme çabasında olanlar.
Ve uzlaşanlarla direnenler arasında, büyük sayıda bir kalabalık, ne uzlaşmayı becerebiliyorlar ne de direnmeyi ve sanki başımıza ne geliyorsa bunların yüzünden.