"Sonunda yukarı çıkıp eski hikayelerle dolu kutumu çıkarmış ve güzel bir geleceğin hayalini kurarak kendimi rahatlatmaya çalışmıştım. New York'ta yaşayıp kitap yazacak ve bambaşka bir hayat yaşayacaktım.Geleceğim vücudumun derinliklerine gömülü bir mücevher gibiydi ve yaşamımın geri kalanını Bralcatraz'ta geçirsem bile kimse onu benden alamayacaktı."
Baskı, hormonların içine ediyor; hormonlar berbat olduğunda da ortalık daha çok eşcinsel doluyor ve eşcinsellik, doğanın nüfusu azaltma biçimi. Bahsettiğimiz tüm bu anormal şeyler destekçileriyle birlikte yayılıyor.
Kitap bence güzel sürükleyici bi feminist kitap.Kadının kimseye ihtiyacı olmadığını savunan ve bir ara yanılgıya düşsede sonunda yine tek başına daha iyi olduğunu, kadın dayanışması ile (bir dost) daha güçlü oluğunu kanıtlayan bir kitap.