Kitabın içerisinde Haydut tanımı yapıldıktan sonra bir süre bayıcı açıklamalar, düşünceler sıralıyor yazar ama ardından Haydut'un kim olduğu ve nelerinin mevcut olduğunu açıklayınca, iyi bir kitap okuduğunu hissesiyor insan.
Hobsbawn, bu kitabında haydutların ortaya çıktığı toplumları; “Toplumsal açıdan, kabile ve akrabalık düzeninin evrimsel aşaması ile modern kapitalist ve sanayi toplumu arasında bulunan, ancak dağılmakta olan akrabalık toplumu ve kapitalist tarıma geçiş aşamalarını da içeren tüm toplum tiplerinde görülür.” biçiminde tanımlar. Hobsbawm, haydutların tanımında yasa, şiddet ve iktidar arasındaki bu temel ilişkiyi terk edip popüler hafızada üç ana eşkıya modelinin analitik ayrımını geliştirmeye girişir: İlki Halkın savunucusu, yanlışların düzelticisi ve adaletin ve sosyal eşitliğin taşıyıcısı olan popüler imajıyla ahlaksal anlamda onaylanan soylu soyguncu.
Bu modellerden Yanlışların düzelticisi olan modeli, Erdemli Haydut diye tanımlar. Buna modele göre olan haydut, devlet tarafından bir adaletsizliğe uğramış, bu yüzden de bu tür adaletsizlikleri önleyebildiği kadar haydutluğa başvurur. Buna en iyi örnek dünya edebiyatından Robin Hood ile Türk edebiyatından İnce Memed gösterilebilir. İnce Memed kitabında geçen şu cümle de, bu durumu açıklar niteliktedir.
“Bu dünya zulüm dünyası oldukça, böylece de kaldıkça milletin gözü eşkıyalığa bulaşmış, haksızlıklara, zulme dayanamadıklarına inandıkları kişilerin üstünde olur her zaman.”
