Her şeyin hızla değiştiği, sahicilikten uzak, özünü kaybetmiş modern dünyada soruları olan, hayatın anlamını sorgulayan, arayışta olan bir genç ve "Fakirhane"sinde onu karşılaşayan bir ihtiyar derviş... Kitapta hikayelerinin şöyle başladığını söylüyor:
"- 'Efendim...' dedi genç.
- '30 gün...' dedi ihtiyar.
- 'Peki' dedi genç.
İşte böyle başladı gençle ihtiyarın dostluğu. Birlikte otuz gün... Az konuşup çok susarak... Sorulara cevap, sorunlara çözüm arayarak... Kalıpları yerle bir ederek... Gerçekleri sümen altı etmeden, sorunların üzerine toprak atmadan... Umutsuzluk denizinde boğulmadan; kol kola, yüz yüze ve dahası kalp kalbe otuz gün..."
Bu genç ve ihtiyarın otuz günlük yolculuğunu, sohbetlerini okumaktan çok zevk aldığımı söyleyebilirim. Günümüzde her insanın farkındalık kazanması gereken önemli konulara değinmişler. Çok derinlere indiklerini söyleyemem ama farkındalık oluşturacak kadar denebilir. Kitabın sonunda da denildiği gibi bir solukta okunacak, bir kısa gölgelenmeden ibaret olan hayatımıza anlam katacağını düşündüğüm bir kitap:
"Kadim dostlar, otuz günü bir çırpıda devirmişlerdi. Tıpkı bir solukta okunan kitaplar gibi. Tıpkı bir kısa gölgelikten fazlası olmayan dünya hayatının özeti gibi."
