İpten indirdik seni, dediler. Ben hatırlamıyorum. Gerçekten. İnan... İnanma istersen.
Dünün sade öğleye kadar olan kısmı var bende. Güneş birdenbire bulutların arkasına girdi. Havanın güneşli olması lazım mı? Öyle bir anlaşma yok. Bilmiyorum ben yani. Güneşli olmasa da bir şey değişmez herhalde. Ama bulutlar birden güneşle aramı kapatınca bana artık dayanamayacakmışım gibi geldi. İnsan gövdeleri daha karardı. Uzadılar. Karanlığı içlerine iyice çektiler. Ben bunu biliyorum.
Patlayacak, parça parça etrafa dağılacak gibi oldum. Yani.
Sayfa 17 - İlk Basım: Aralık 2015 - Metis Yayınları
Durumumdaki garipliği annemden çok Türkan Şorayla açıklamaya yatkındım, Ama bir şey demedim. Öleceğim ben Şevval teyze. Ben Uçurtmayı Vurmasınlar’daki Kahraman Kral’ım, Şevval teyze. Küçük Barış’ım.