Hazal Taş Gönderileri
Hazal Taş kitaplarını, Hazal Taş sözleri ve alıntılarını, Hazal Taş yazarlarını, Hazal Taş yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
'Hiç mi sevmedi?' dedi. Ben de 'Sevecekti,' dedim. 'O da sevecekti, galiba bir işi çıktı.'
Sayfa 184Kitabı okudu
Ah, keşke sular beynimde kördüğüm olmuş sorulardan da kurtarsa beni. Keşke, yürek susuzluğumun kurak çatlaklarını da dindirebilse bir nebze...
Sayfa 150Kitabı okudu
Her defasında hayatı yeni keşfettim derken, yanıldığımı anlamam çok sürmedi. Çünkü hayat çok bilinmeyenli bir denklemdi; er geç anladım. Aşk'la anladım, acıyla anladım,sızıyla anladım. Aşk sızım her saniye yüreğimi deşerken anladım... Velhasıl, iş işten geçtikten sonra anladım!
"Ben aşka sahiptim. Öyle bir aşk ki hem de... Benim acımı sadece kaybedenler anlar. Çaresizler anlar. Ben çok iyi bilirim bir hayatın değerini. Çünkü yaşayamadığım bir hayata sahip olunca öğrendim bir yaşamın ne kadar değerli olduğunu. Yaşayamayınca ve yaşatamayınca öğrendim. Bütün hayaller kursağımıza dizilirken öğrendim. Ellerin boş kalmışlığı acıtır kalbi. Yüreğinin gün be gün alışmaya zorlanması mahveder benliği. Unutmak istemezsin ama buna mecbursun. Hayatın devam etmesi diye bir tabir var. Çünkü her gün ölümü hak etmiş oluyorsun. Bu yüzden yaşamalı ve her gün ölmelisin. Çünkü hayat sana bunu layık görüyor.
Öl diyor. Ama bir gün değil her gün...
Yan istiyor. Öyle böyle değil ateşlerin en kızgınıyla yan istiyor.
Sevme istiyor. Bir daha onun gibi kimseyi sevme ki, hayata karşı hep yenik ol istiyor..."
Ben eminim aşkımda, tıpkı senin. Ve Rabbim emin bizim kalbimizden. Kimseyi kırmadan çekilen bunca acı kefaretimiz, aldığımız her nefes birbirimize giden yolda bir adım. Öyleyse adın adım, vuslatın vuslatım. Sen benim ezelimdin, artık ahirim...
Susalım şimdilik sıra bize gelmedi. Sırayı aldığımız gün sözüm olsun sana. Susan sevmemiş olsun.
Gözümüzü kapatıp açtığımızda görüşmek üzere...
Unutma! Huzur senin kalbini yenebileceğin o noktada çıkacak karşına. Masum gözleriyle gülümseyecek. Ve sen onu ilk bakışta tanıyacaksın...
Nasıl bağladın ki kalbimi, hiçbir kilit gözlerin kadar açmadı yüreğimin derinliklerini? Seni sevmek değil ki bu. Bu bildiğin sürgün... Gitmekte zerre tereddüt etmediğim aşk şehrine yani yüreğine sürgün... Ve bu esaret, aşkımın özgürlüğü... Bir ömür esir kalmak ise gönlümün borcu.
Annem konuşursa, babam gibi şakaya vuramazdı cümlelerini, yüreğimin en derinine dokunurdu. Çünkü beni en çok da annemin gözyaşları yaralardı. Her bir kelimesinde büyüdüğümü anımsatırdı. Ama kabul edemem ki! Annem hep yanımda olsun, her şeyi her zamanki gibi ona danışayım isterim. Asla ama asla büyümek istemem.
"Sen bana uğurlu gelmedin, sen bana AŞK geldin..."