En Yeni Jacques Benoist-Méchin Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Jacques Benoist-Méchin sözleri ve alıntılarını, en yeni Jacques Benoist-Méchin kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Zaten o mücadeleden korkmazdı. Kendisine karşı gelindiğini görünce hemen direnirdi.”
Sayfa 227
“Mustafa Kemal bu misali daima gözleri önünde bulundururdu. O zaten padişah halife hüviyetinde imparatorlukla hilafeti şahsında birleştirmiş bir adamın memleketinden değil mi idi? Ve bundan dolayı değil mi idi ki Türk milleti hiçbir vakit bir vatan kuramamıştı? O mazinin hatasına tekrar düşmek istemiyordu. Dini sefer kadar fetih ve istila fikrinden de uzaktı. O, tek millet çerçevesini aşan her şeyin hasmı idi. Çünkü bu gafletlerin imparatorluğun yeşermesine yol açtığını biliyordu. Onun tek amacı Türkiye’yi sağlam sınırlarla çevirmek ve mazinin ayak bağlarından kurtulmuş modern, tek bir ırktan meydana gelen bir bağımsız millet haline getirmekti. Bu iş tamamlanabilmek için çok hizmet isterdi.”
Sayfa 217
Milliyetçiliği nispetinde, en mükemmel bir emperyalistlik aleyhtarı idi. Renan, bu iki prensip arasındaki tezadı çok iyi bir şekilde aydınlatmıştır. O, Almanya ile İtalya’nın birisinin imparatorluk davasıyla diğerinin papalık davasıyla milli tecerrüd işlerinde nasıl bocaladıklarını anlattıktan sonra: “Milli bir ruhun birinci şartı, evrensel rol iddiasından vazgeçmektir, çünkü evrensel rol milliyetin tahripçisidir” diyor.
Sayfa 216
Türkiye, bundan böyle hür ve temiz olarak yalnız Türklerindir.
“Bu manzaraya iyi bakınız! Bu akşam bir devrin sona erişine şahit oluyorsunuz. Bu, memleketimizdeki ecnebi vesayetinin çöküşüdür. Bu ateş, bir semboldür, vatanımızın hainlerden ve sömürücülerden nihayet kurtulduğuna işarettir. Türkiye, bundan böyle hür ve temiz olarak yalnız Türklerindir.”
Sayfa 196
“…Bu beyanat, Mustafa Kemal’in içinden taşan gururunun tezahürüdür; öyle bir gurur ki, henüz hür bulunan bir ülke parçasında ayakta duran Türkler arasında bir Türk oluşundan ileri geliyordu. Bu gururun diğer bir kaynağı da arkasında altı asırlık bir tarih bulunan bu fatih millete mensup bulunmanın güvenince sahip bir adam olmasıydı.”
Sayfa 151
“Padişah Mustafa Kemal’in idamını emretti ve kellesini açık arttırmaya çıkardı. Vahdeddin, İngilizlerin yaptıklarını gizlice tasvip ettiği gibi bu hareketiyle de açıktan açığa işgalcilerin safında yer aldığını göstermişti.”
Sayfa 149
Mustafa Kemal:
“Ölmemek için mücadele eden bir milletin gayretlerine karşı koymanın cezasız kalmayacağını öğrensinler.”
Sayfa 140
Mustafa Kemal:
“Türk milleti, sağ kaldıkça cezadan ve fedakarlıktan yılmaz ve muvaffakiyetsizlik tanımaz, çünkü muvaffakiyetsizlik ölümdür ve Türk milleti ölümü kabul etmez.”
Sayfa 140
“Padişah askeri olarak harbe gittiler ve Türk olarak döndüler.”
“Milliyetçilik, halk arasında ancak harp mağlubiyetleri ve ecnebilerin bir kısım yerleri almalarından sonra derin ızdırapların sevkiyle yayılabildi. Padişah askeri olarak harbe gittiler ve Türk olarak döndüler.”
Sayfa 137
“Türkler Müslüman olmasaydı Türkiye çok baş kaldırır ve müstakil millet muamelesine tabii tutulmasını isterdi. Fakat hilafetle onu boyunduruk altında tutmayı gaye edinmişlerdi. Onlar, Türkleri mahirine bir tarzda cahil bırakmışlar ve onları bol birtakım hayat kaideleri ile ilim ve irfan kapılarını kapamışlardı. Hurafelerle tahrip edilen dini düşünceyi yeniden inşa etmek için her şeyi, kanunları, adetleri, eğitim usulünü, lisanı söküp atmak icap ediyordu.”
Sayfa 122
“Padişahın şahsında vücut bulan Osmanlı İmparatorluğu yalnız Arap ve Hristiyanların düşmanı değil, Türklerin de düşmanı idi. Hatta daha da fazlasıydı; çünkü 600 senelik mevcudiyetinde Türkiye’nin bir millet olmasına engel olmuştu.”
Sayfa 121
“Padişah hükümranlığı soyut, keyfi ve modası geçmiş bir binaydı; diğeri ise istikbal ve hayatı kapsayan gerçek bir mevcudiyetti. Hasta adam Türk milleti değildi, imparatorluk rejimi hasta adamdı, bu müessese Türk milletine sarılmış, onu kendisiyle birlikte müşterek bir felakete sürüklüyordu.”
Sayfa 120
“Fakat aksine, bir bütünlük teşkil eden Türklüğü kurtarmak uğruna, bir isimden başka bir şey olmayan padişah hükümranlığını feda etmeye karar vermişti.”
Sayfa 120