Usta yazar, Jale Sancak, bireyin yaşadığı çıkmazlardan, toplumsal yaşamımızdaki çıkmazlara uzanan pek çok konuya el atmış öykülerinde.Öykülerin kahramanları, hayata tutunamayanlar, kaybedenler,mülteciler, azınlıklar...Kiminin umudu, kiminin acısı kalmış yarınlara.Karşı Kıyı,Geçkaldı Şermin Meyhanesi,Aram Galustyan,Son Otobüs en beğendiğim öyküler oldu.
"Biri sırtındaki yükü bırakıp yere çöktü, uykusuzluktan kırılıyordu. Biri terini silip şişeyi başına dikti, kalanı kana kana içti. Biri hâlâ delik deşik duvarların ardına sinmiş bekliyordu. Biri upuzun, kahırlı bir soluk koyverdi, ölülerin yüzleri bugün gibi aklındaydı. Biri kaygıyla uzaklara bakıp kaşlarını çattı, geceden sabaha kesilmeyen silah seslerinde paramparçaydı. Biri tütün sardı, bir nefes çekti, öfkesi hiç azalmamıştı, oralara yağmur değil alev yağıyordu. Biri sol memesini çıkartıp bebeğin ağzına dayadı, sadece o kalmıştı geriye, ondan umuyordu." syf 31
