insan öz uşaqlığını istədiyi qədər lənətləyə bilər, bütün uğursuzluq, zəiflik və qüsurlarında valideynlərini qınaya bilər, onları sərt həyat sınaqlarında təqsirli tuta bilər, lakin son nəticədə hər bir insan taleyinə özü cavabdehlik daşıyır və özü olmaq istədiyi adam olur.
... və həyatının geri qalanının qış mövsümündən ibarət olacağını düşünürsən. Ancaq sonra bahar gəlir. Çünki biz istəməsək də, bahar mövsümü həmişə gələcək..
Sizə həyatımızın hər gününü əhəmiyyətini anlayaraq, onu lazımi şəkildə keçirməli olduğunuz haqda bir yığın məsləhət verə bilərəm. Ancaq bunu etməyəcəm. Lakin yeganə həqiqət odur ki, heyran olma duyğunuzu qoruyub saxladığınız müddətcə, həyatınızın hər günü sizə gözəl görünəcək..
Bəzən birisinə qarşı hiss etdiklərini kəlmələrlə ifadə etmək çətin olur. Ancaq bir tək bilirsən ki, bu şəxs səni daha öncə getmədiyin yerlərə aparmağa qadirdir.
Yaddaş — qəribə bir rəssamdır: o ən parlaq rəngləri və ən ifadəli siluetləri saxlayaraq, həyat boyalarını yeniləşdirir, tutqun çalarları isə hafizədən silib aparır.
Axı qəlbin ən dərinliyində olan sirləri tanımadığın insana açmaq tanıdığın insana açmaqdan çox fərqlənir... Bu, sadəcə, bir dəqiqəlik zəiflikdir, onu tamamilə yad adama bölüşdüyün üçün, yaddaşdan asanlıqla silmək mümkündür.
Necə olmuşdu ki, həyatın sənə bu qədər amansızcasına yanaşmasına baxmayaraq, sən o uşaqlıq saflığını qoruyub saxlaya bilmişdin? Halbuki bizim adı çıxmış azadlıqlarımız bu saflığı içimizdə boğmuşdu.