Mecbure İnal Vela Sözleri ve Alıntıları
Mecbure İnal Vela sözleri ve alıntılarını, Mecbure İnal Vela kitap alıntılarını, Mecbure İnal Vela en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
_Dedeni böceklerin yediğini de nerden çıkardın? O öbür dünyaya gitti ve vakti gelince biz de gideceğiz.Müslümanlar öldükten sonra böceklere
yem olmazlar.Allah onları yeniden diriltir ve öbür
dünyada yaşamaya devam ederler. Hem de artık
hiç ölmezler.
Bu nasıl olur dersen, tabiatı düşün.
Tabiat kışın ölüdür; kar, toprağı bir kefen gibi
örter. Ama bahar geldiğinde karlar erir, bütün
ağaçlar yeşerir, çimen toprağı kucaklar ve her şey
yeniden canlanır. Bütün bu güzellikleri her yıl yeni
baştan yaratan Allah, bizi de öldükten sonra yeniden diriltecek, bu hayattan daha güzel bir hayat yaşatacaktır.
_Doğru mu baba, öbür dünya gerçekten var mı?
Sayfa 108Kitabı okudu
_Ben de dua ederim, yeter ki dedem rahat
olsun, hem o zaman, erik ağacımın kesilmesine bile üzülmem.
Babam gülümsedi, alnımı öptü .
Ben öyle sevinçli, öyle mutluydum ki. Ahrete
inanmak, beni hemen mutlu ettiğine göre, dünyada inanmaktan ve Allah'a güven duymaktan daha
güzel bir şey olamaz.
Sayfa 110Kitabı okudu
"İnsan cehennemi içinde taşıyorsa,yaşadığı yer cennet olmuş ne kıymeti var?"
Sayfa 98
Nerede bulunursak bulunalım, Kur'an bize yol gösterici olarak kâfi gelir. Efendimizin sünnetine tabi olursak günahlardan uzak kalırız. Allah'ın belirlediği sınırı aşmamak, insan olabilmenin ilk şartıdır.
Ağlamak yetmedi yeşertmeye, ne ümitleri, ne sonbaharı.
Sayfa 272 - Hayat YayınlarıKitabı okudu
Leyla'dan geçme faslındayım
Mevla'yı bulma yollarında...
Ve dünya, hâlâ dönmekteydi, başdöndüren sür'atiyle...
Sayfa 272Kitabı okudu
"Ölmek değil,yaşamaktır cesaret isteyen."
Ölüm hep umulmadık zamanda geliyor.Zira bir gün mutlaka geleceğini bilsek de,onu hiç beklemiyoruz.Başkalarına kolayca yakıştırsak da ölümü,kendimize hiç yakıştırmıyoruz.
Sayfa 23
Ölüm nasıl bir silgi ki,hiç yaşanmamışçasına siliyor hayatları? Anılan,anlatılan garip öyküler kalıyor geridekilere...
Sayfa 252
İnsan bu... Bazen rahmet deryasıdır, bazen zulmet... Kimi gün sevgi kupası olur, kimi gün nefret. Gâh korkudan ezilir, ufalır, aşağılara iner; gâh cesaret timsali bir tavırla, dağlara meydan okur...
"Kütüphane odası benim dünya meşğalelerinden kaçıp sığındığım bir mekan oldu hep.Orada oturup kitap okumak kadar haz aldığım başka bir şey yok hayatta."
Sayfa 112
Mevlam gül diyerek iki göz vermiş
Bilmem ağlasam mı ağlamasam mı?
Sayfa 219
"Mutluluğun kaynağı dış şartlar değildir.Mutluluk içten,yürekten beslenir; gönülden doğar."
Sayfa 80
"Veren de O alan da,nedir senden gidecek?
Telaşını görenler,can senin zannedecek."
Sayfa 13