Mustafa Çamran, bir fizikçi olmasına rağmen aynı zamanda irfanî konularla ilgilenen bir mülayim kişidir. Mülayim dediğime bakmayın, diğer yandan da savaşlarda cepheye inip komutanlık yapmıştır.
Onun geride bıraktığı yazılı bir derli toplu çalışma yoktur ama yazdıklarını, çizdiklerini ya da söylediklerini bir araya getirip eser hâlinde neşredenler mevcut. Onlardan biri de bu eserdir. Bu kitap, 1980 yılında Ramazan ayı münasebetiyle yapılmış dört konuşmanın bir araya getirilmesiyle ortaya çıkmıştır.
Eserde, Mustafa Çamran'ın Allah'ı bilmenin işrak ve ilhamla, yani kalbî bilgi ve sezgiyle yakîne ereceğini ifade etse de fizikçi kimliğini geri plana atmayıp bilimsel olarak Allah'ın fiillerinden yola çıkarak düşüncesini gerekçelendirmiştir.
Çamran, İslam düşüncesini Sosyalizm'i kapsayan doğu bloğuna ya da Kapitalizm'i savunan batı bloğuna sığdırmaz. İslam'ı, bir orta yol mektebi olarak ele alır ve bu iki zıt kutbun da eleştirel tahlilini yapar.
Eser için son sözüm ise okunmasını tavsiye ettiğim olacak...
.jpg){kind=small}
