Alın beni avucunuza, sıkın iyice, bir süzgeçten geçirin etimi, kanımı, kemiğimi... Umutlardan başka ne kalır benden geriye? Yaşanmış demek, umut yıkıntıları demek değil midir? Günleri saymak, yenilgileri saymaktı. ve yaşamak sandığım bir sürekli yanılgıdan başka ne oldu? Düş kurmakta bir çocuk kadar bile usta olamayan ben, yine, "sevmek" diyorum imdi.