En Yeni Peride Celal Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Peride Celal sözleri ve alıntılarını, en yeni Peride Celal kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Yaşamı o kadar ciddiye almaya değmez... Ölüleri de durmadan anmaya gerek yok. Nasıl olsa hiçbirimiz sağ çıkmayacağımıza göre!”
Fonda Tanju Okan;Deniz ve Mehtap sordular seni neredesin? :)
"Ben burada, balkonumda, denize karşı içki tokuşturuyorum seninle. Dünyadan habersiz yaşıyorum, öyle mi? Papağanlar konuşur, hindiler düşünür gibilerden ha!..”
...insanlar delirdiler. Yakıp yıkıyor
lar dünyayı. Orada burada savaşlar, bir avuç toprak için cinayetler, özgürlüklere faşist baskısı, daha bir sürü canavarlıklar sürüp gidiyor. İçimizdeki çocuğu yok ettik, onun saflığını saklayamadık, aydınlıklar alacakaranlığa dönüştü.
Sayfa 11
Zaman, her şeyi onarır.
Hepimizin canı, bilinmeyen bir silahın ucunda. Hepimiz bir karabasanı yaşıyoruz ve kendi dertlerimiz, kişisel, bitmiyor onlar...
yoruldu kalbi donmuşun gölgesinde...
Başka başka adalardayız ve köprü kuramıyoruz birbirimize....
Sayfa 119
Adam kitabı alıp baktı.
"Hâlâ Eluard'da mısın sen?" dedi.
"Oradayım..." dedi kadın. "Bu rezilliğin ortasında başka nerede olabilirim? Durmadan şiir okuyorum, kafamın içini temizlemek için."
Sayfa 69 - Can YayınlarıKitabı okudu
Korkusuz yaşamak için gerçekleri apaçık görmek, konuşmak gerek.
Sayfa 9 - H2O KİTAPKitabı okudu
Kaçarak korunuyordum çevremden, “Hayata yalnız,korkulu başlamanın sonucu işte,” derdi Hüsnü Bey.
Akılsız güzelliğin, ışıksız lambaya benzediğini söylerdi Hüsnü Bey.Ona hak veriyordum.
Bütün pisliklere, savaşlara, ölümlere karşın daha güzel bir dünya düşleyenler, dünyada paradan başka değerler de olduğuna inananlar... Sizin sorumsuz diye aşağıladığınız gençlik! Aralarında ben de varım. Oysa sorumlu olanlar, dünyayı savaşa sürenler, hırsları yüzünden her şeyi parayla ölçüp çıkarları için insanları yüreği kıpırdamadan harcayanlar, sizin gibilerin çevresinde kaynaşıyor.
Korkusuz yaşamak için gerçekleri apaçık görmek, konuşmak gerek,” dedi.
Bütün giz, sözcüklerde, seslerdeydi. Doğan çocuğun ana karnının sıcağından soğuk dünyaya çıkar çıkmaz korkuyla ağlaması gibi, ilk sesle, kimsenin bastırmaya kalkmadığı ilk özgür haykırış... Böyle birşeyler geçti aklından.
“Konuşmaya başladığınızda, korkunuzu yenebildiğinizi de göreceksiniz, her şey aydınlığa çıkacak. Bütün dünya konuşabilse korkusuz ve açık, birçok soruna çare bulunur, inanın bana.”
Çünkü aydınlık, konuşulan sözcüklerin içinde. Konuşmaya karar verdiğimizde anlamaya başlıyoruz, daha doğrusu kendimizi buluyoruz.