Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Ziya Osman Saba

Ziya Osman SabaMesut İnsanlar Fotoğrafhanesi yazarı
Yazar
Çevirmen
8.0/10
262 Kişi
1.225
Okunma
196
Beğeni
16bin
Görüntülenme

En Yeni Ziya Osman Saba Sözleri ve Alıntıları

En Yeni Ziya Osman Saba sözleri ve alıntılarını, en yeni Ziya Osman Saba kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Artık bütün insanlar bana yabancı, ırak, Ölüleri kendime ne yakın duyuyorum!
GEÇ KALDIK
Geç kaldık, Yarab, geç kaldık!. Şu hayat işte, gök, dallar, gün, Bizi sardı, çok oyalandık, Geç kaldık, Yarab, geç kaldık . Bırakıp fazlasını ömrün, Koşup sükûnuna ermeğe, Koşup sana hesap vermeğe Geç kaldık, Yarab, geç kaldık...
Reklam
Tatmadık, bilmiyoruz bu bambaşka yarayı. Öğret bize, Yarabbim ,ah «0»nsuz yaşamayı..
Ölenlerle Kalanlar
Biliyorum, ölüler, biliyorum… Daha gençtiniz: yaşamaya doymadan. Kiminiz pembe yüzlü, şişman. Ömrünün baharında taze, İkindiye yetişen cenaze. Biliyorum, ölüler, biliyorum… Çürüyüp gitmiş kiminiz. Kimimizin, kalanlardan uzakta, İlk gecesi, toprakta. 1955
İnsanın sevdikleri gidince kalmak zor geliyor
Rabbim, nihayet sana itaat edeceğiz... Artık ne kin, ne haset, ne de yaşamak hırsı, Belki bir sabah vakti, belki gece yarısı, Artık nefes almayı bırakıp gideceğiz... Ben artık korkmuyorum, herşeyde bir hikmet var Gecenin sonu seher, kışın sonunda bahar. ... En güzel, en bahtiyar, en aydınlık, en temiz Ümitler içindeyim, çok şükür öleceğiz...
Reklam
Off off
Nasıl anmazsın o çocukluk günlerini! Dalda bülbülü vardı, gökte beyaz bulutu. Annem vardı, babam vardı. Bahçemizde, ılık, uzıyan günlerdi yaz,. Bir beyaz âlemdi kış. Başkaydı güneşi, böyle değildi ayı. Artık istemiyorum yaşamayı! Bir gün ver bana Tanrım, Tâ çocukluğumdan kalmış...
Ne oldu o geceler, eski akşamlarımız? Beyaz elbiseler giydiğin zamanlar... Niçin yazmadık bir yere satır satır. Duvarlar! ne oldu konuştuklarımız ...Ne ettik ömrümüzü!...
Çocukluğum, çocukluğum... Bir çekmede unutulmuş, Senelerle rengi solmuş. Bir tek resim çocukluğum..
Akşam
Akşam, içime düşen korku, pişmanlık hile Varamadığım deniz, suyu çekilen ırmak. İçimde birikeni nasıl yıkamak, neyle? Bu akşam hangi suyla, hangi suyla yıkanmak? Yıkanmak, temizlemek deri içindekini. Yıkanmak teneşirde ölü gibi yıkanmak. Yıkamak arzuları, hırsı, şehveti, kini, Yepyeni ve tertemiz bir sabaha uyanmak…
Reklam
Alışmak
Her şeye alışmışım yaşamaktan yana, Sefaya, cefaya, ölene, doğana, Kuş cıvıltısına, insan hıçkırığına Alışmış kimimiz yalnayak yürümeye, Kimimiz kuru ekmeğe; Göğüs germeye, sabretmeye. Alışmışız yaşayıp gitmeye…
Öpülmemiş dudaklarıyla bir köşede yalnız, boynu bükük...
Sayfa 157
Rabbim, nihayet sana itaat edeceğiz… Artık ne kin, ne haset, ne de yaşamak hırsı…
Hiç olmazsa unutmamak isterdim! Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar.. Yalnız bırakmayın beni hâtıralar! Az yanımda kal, çocukluğum, Temiz yürekli, uysal çocukluğum...
1.500 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.