Hakkında
Okurlar
1 okur beğendi.
15 okur okudu.
10 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
"Basit midir böyle aniden çıkagelen ölüm? Ve hepimizi bu dünyada hiç kimseymişiz gibi silaha dizmek... Böyle basit mi gerçekten sıcak sobamızın yanından bizi kovmak, atmak dışarı yuvamızdan? Hocalı ve orada yaşayan insanlar böyle gereksiz miydi? Ölüm artık babamın o ejderha kabartmalı yatağında uzanarak Tanrı'nın göndermesi gereken Azrail' in ellerinde değildi. Ölüm Hocalı'nın her sokağındaydı, ölüm orada var olmaktaydı, ölüm bir ağacın arasında, bir tepenin üztinde, bir sokağın köşesindeydi."
Sayfa 80 - Cinius yayınlarıKitabı okudu
'Bir patika...
Hava soğuk, karlı ve kanlıydı. Bir çocuk ayağı patikanın kenarındaydı. Çocuk çok küçük, daha üç günlüktü. Habersizdi bu dünyanın insanından, savaşından. Bir anne yeni olmuş... Daha sevememiş çocuğunu, daha koklamamış, öpmemiş, görmemiş en ince bir tebessümünü...
...
Bir patika ağaçların arasında ancak sessizliğe uzanmıyor, cesetlerin arasından açılan bir patika da var. Kenarlarında yaşlı ağaçlar yok, kenarlarında kafası delinmiş, ayakları kurşunlu, bebeği parçalanmış insanlar var. İşte Hocalı'dan Ağdam' a Ketik ormanı boyu böyle bir patika uzanıyor. Siz hiç cüret edip o patikaya gidebilir misiniz? '
Sayfa 160 - Cinius Yayınları
Bizler...
Bizler...
Bu ormanda nereye gittigini, karanlık ve kimsesiz bir alan
da huzurun, güvenligin nerede olduğunu bilmeyen, ancak
onu arayan adamlar. Ciplak ayaklı, soğuktan her tarafı buz
baglamış, her şeyini kaybetmiş ve belirsiz karanlıkta hayatının
bir saniye sonrasının bile nasıl olacağını düşünemeyen bizler.
Ketik ormanı bile bize koynunu açmyordu. Ketik ormanı bizim
kadar Ermeniye de koynunu açmıştı. Ve biz her an herhangi bir
ağacın, herhangi bir patikanın kenarından çıkacak olan o eli
silahlı, sakallı, köpek gibi gözleri olan Ermeni'den kaçıyorduk.
Neyi kaçırdığımızi, kaçarak ne kazandığımızı bilmeden...
Belki canımızı kurtarmak için kaçıyorduk. Ancak insanın
cani, insanın hayatı var olduğu yer değil mi? Ormanın ortasın-
da her taraftan başımıza yağan mermi yağmurunun altında,
yanı başımda en çok sevdiğim insanlar öldüğü sırada ben geri
dönmek, o küçük odada barış öyküleri okumak istiyordum. Ben
evimden bu şekilde, ben kendi yuvamdan bu şekilde çıkmak
istemiyordum.
Sayfa 114 - CiniusKitabı okudu
Ölüm
"O bekleyiş neydi? Gideceğini bilmek, ama gitmek istememek, ama gitmeye karşı koyamamak..."
Sayfa 43 - Cinius Yayınları
'Kaybetmek, aslında sahip olduğunu anlamak demekmiş' diye okumuştum bir yerlerden. Bu da bir hayat oyunu işte. Sahip olduklarını kaybetmen gerekiyor onların farkına varman için. Onların değerini anlaman için.
Sayfa 23 - Cinius Yayınları
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
