Bi bawera min salek pirtir e ev pirtûk di nav pirtûkên min de lê hewesa min nedihat bixwînim; ji ber ku qet ji biyografîyan hez nakim û min wisa zen dikir ku bi tenê behsê jiyana Şivan Perwer dike û berhemek acizker e. Eslê xwe rast e hemû mijar û kes jixwe ji nav jiyana hunermendî derdikevin lê ya baş jî ew e ku jiyanek têr û tejî jiyaye. Ku hunera Kurdî pêşve bibe ketîye nav biyanîyan û li wir jî dîsa hunermendên me, Ehmed Kaya, Mehmed Uzun,..hwd pişta xwe daye yekûdu. Piştî min xwend hay jê hebû, him ji bo hunermendî him jî ji bo pirtûkê, gelek pêşdaraz/pêşbiryar nêzîk bûme.
Wekî hûn jî dizanin Şivan Perwer bi tenê ne bi hunera xwe bi kesayet û tevgerên xwe jî gelek caran dibe navûdeng û dikeve nav nûçeyan. Biqasî metheya wî hatî kirin ewqas jî hatîye rexnekirin. Jixwe pirsgirêkekî me jî ma ne ew e? Yek ji me pêş bikeve av vexwarina wan jî em lêdikolin û rexne dikin, bixwe jî sibehê heya êvarê bêşol dizivirin. Heger pê aciz bin fermo kesên hûn rexne dikin karên ji wan çêtir, kêrhatîtir bikin ku ji wan bêqisûrtir bin.. Lê li bendê nebin ku bêqisûrî bibe para we ji ber ku mirovên bêqisûr, dirist û rêkûpêk zehmet e hatibe afirandin. Yeke din jî divê mirov her tim ser ve çi dibîne û dibihîze hêj zêde gotin li pey kom nekirî derfetê bide ku empatî û naveroka mijarê fehm bike.
Her stranekê çîroka xwe heye û piştî çîroka wan dizanî carek din guhdar bikî ew stran tehmeke gelek cudatir dide te. Ev yek jî dîsa bû tecrûbeyek mezin ji bo min. Hêvîdar im ti kes wekî min nêzîk nebe û gava derfeta wan çêbe ji bo perçek jî be hunera Kurdî fêr bibe lezûbez vê pirtûka herikbar bixwîne.
