Merhaba sevgili okur,
Bu kitabı tek kelimeyle anlat deseler o kelime ‘dehşet’ olurdu.
Okuduğum en iyi distopya fikirlerinden biriydi. İşlenen konu, hayal dünyası, kurguya giriş çok güzeldi, hatta kitabın sonu da çok vurucuydu; o sonu asla beklemiyordum. Ama gel gelilelim kitabın ilk bölümünden sonra kurgu dağıldı, konu havada kaldı. Böylesi bir fikrin daha iyi işlenmesini beklerdim açıkçası.
Sağlam psikoloji isteyen bir kitap, bünyesinin kaldırabileceğini düşünen herkese tavsiye ederim.
* Alıntılar *
* "Görülenle söylenen hiçbir zaman örtüşmez." Gilles Deleuze
* "Beynimi kemiriyorlar/ kalbimin suyunu içiyorlar/ ve yatağımda masallar anlatıyorlar bana."
* İhtiyarlar sadece, uzun yıllar yaşayan insanlar ve kim bilir belki de hayattaki tek başarıları bu.
* Oturmuş, televizyon izliyorlar. Vakitlerinin çoğunu bu şekilde geçiriyorlar. Televizyon izliyor ve ölmeyi bekliyorlar.
…
Burada zaman insanın nefesini tıkıyor. Saatler ve saniyeler derisine yapışıyor, içine işliyor. En iyisi, her ne kadar mümkün olmasa da, aldırmamak zamana.
* Keder de olmasa hiçbir şeyi kalmayacak geriye.
* Kırık dökük biri onarılamazdı.
* Nefret devam etme gücü verir insana, kırılgan yapıyı ayakta tutar, boşluğun her yeri işgal etmemesi için iplikleri birbirine bağlar.
* Herkesten nefret etmek ile hiç kimseden nefret etmemek farksız birbirinden.
