Çocuklar diyorum ve susuyorum. Ne tuhaflar öyle değil mi? İç dünyaları kim bilir nasıl? Kim bilir neler yaşıyorlar, neler hissediyorlar? Konuşamıyorlar ama resim yapabiliyorlar, bir şeyler çizebiliyorlar. Ve biz insanlara (daha çok anneler ve babalara) düşen görev resimleri okuyabilmek.
Kitabın içeriği çok güzeldi. Öncelikle çocukların yaş aralıklarını ve belli dönemlerini anlatıyor. Bu dönemler bittikten sonra ise resimler nasıl okunur, kullanılan renkler ve dilleri, çizimlerin parçaları tek tek nasıl yorumlanır, ve bir bütün olarak nasıl incelenir.
Örneğin, bir ev çiziminde çatı nasıl çizilmiş? Pencereler nasıl? Kapısı nasıl? Baca var mı, yok mu? Varsa tütüyor mu?
Evin çevresinde neler var? Nasıl ve hangi konumdalar?
Aile resimlerinde aile üyelerinin konumları, en önemlisi resmi çizen çocuğunun nerede bulunduğu...
Çocuk psikolojisini merak eden herkes okuyabilir bu kitabı. Özellikle anneler okumalı bence. Sonuçta en değerli varlıkları olan çocuklar söz konusu.
Ayrıca kitabın sonunda birkaç çocuğun çizdiği resimler yorumlanmış.
İlgilenenlerin severek ve merakla okuyabilecekleri bir kitap.
Saygılarımla, iyi okumalar. :)
