eski mısır'da ölülerin lahitlerine bırakılan bir papirüs'den alıntıdır. osiris'in ağzından kaleme alınmıştır. malesef tüm dinler ve geçmişten beri bütün inançların, kültürlerin içerisinde iyi olan herşeyin aynı öğütleri verdiğini anlamayıp birbiriyle savaşan insanlara ders olsun. burada ayrıca tanrılara kendini temiz gösterme ve aklama ihtiyacından doğan bir dua niteliği de var. öte yaşama gidiyorken o devirlerde günah çıkarma, itiraf gibi şeyler yok. aksine insanlar her yazıda ve duada kendini aklama gayretindedir. yine de çok hoş değil mi?
"hiç kimseye kötülük etmedim.
yakınlarımı bahtsızlığa sürüklemedim.
gerçek evinde alçaklık etmedim.
kimseyi gücünün dışında çalıştırmadım.
benim yüzümden kimse korku duymadı,
yoksulluk ve acı çekmedi, bahtsız olmadı. tanrıların kötü gördükleri şeyleri hiç bir zaman yapmadım.
kölelere kötü muamele etmedim ve ettirmedim. kimseyi aç bırakmadım.
kimseye gözyaşı döktürmedim.
kimseyi öldürmedim ve kimsenin
kahpece öldürülmesini emretmedim.
kimseye yalan söylemedim. hiç bir utandırıcı davranışta bulunmadım.
zina etmedim. yiyecekleri pahalı ve eksik satmadım. terazinin dirhemi üzerine hiç bir
zaman elimi bastırmadım. teraziyle tartarken hiç bir zaman hile yapmadım.
süt çocuklarının ağızlarından sütü uzaklaştırmadım. hayvanları çalmadım.
tanrının kuşlarını avlamadım.
ölmüş balığı tutmadım. hiç bir arkın suyunu başka yöne çevirmedim.
ben temizim, temizim, temizim...”
