Elə bir dövrdə yaşayırıq ki, fikirlər şikəst, şəxsiyyətlər satılmış, vəfalılar tənha, əxlaqlılar guşənişin, cavanlar ya məyus, ya satılmış, ya da azğın, keçmişdəkilər keçmiş, böyüklər ya şəhid, ya da satılmışlar. Elə bir əsrdir ki, artıq kütlələr arasında heç bir avaz, heç bir səs yüksəlmir, qələmlər qırılıb, dillər kəsilib, dodaqlar tikilib və bütün həqiqət qalaları sadiq ardıcıllarının başına uçurulub.
Nasıl olsa mukadder bir ölümü Şehadete çevirmek?
Neden olmasın ki.. yaşamak bir an değil midir ve o an gelmeyecek mi? ve nasıl yaşarsak öylece ölmeyecek miyiz?
Şehit olmak için Şehitler gibi yaşamak gerek.
İslam'ın şafağı ve Cennet rengini ve kokusunu Şehitlerin gül yaralarından almaz mı?
Çocuktum. Anneme; "Ağaca çıkacağım, yardım et." dedim. "Başkasının çıkardığı yerden inemezsin, düşersin." dedi. Bunu hiç unutmadım. Ne kadar doğru olduğunu büyüyünce anladım.
Kadın, din adına, gelenek adına ve Fatıma’ya benzemek adına perdenin arkasına itilerek hayattan soyutlanmıştır. Bu bahanelerin hepsine de kılıf uydurulmuştur. İffet adına, namus adına ve Kadın çocuklarının eğitiminden sorumludur. bahanelerine sığınılarak yapılmıştır bütün bunlar. Anlamakta güçlük çekiyorum doğrusu. Geri kalmış, yeteneksiz, bir tahtası eksik olan; okuma, eğitim, öğretim, tefekkür, kültür, medeniyet ve toplumsal terbiyeden yoksun olan bir kişi; nasıl olur da yarının nesillerini eğitmeye layık olabilir?”