Aslında kitabın adı Sivas Katliamı olmalıydı. Ateşte Semaha Durmak alt başlık olabilirdi. Yazar o günün anısına ayrı bir değer katmak istemiş olabilir. Sevgili arkadaşlar Pir Sultan Abdal'ın katlinden başlayarak, Maraş katliamını hatırladık. Bugün 2 Temmuz ve insanlık tarihinin en karanlık günlerinden Sivas katliamının yıldönümü. Ne üzüntü vericidir ki bu katliam kendisini Alevi olarak tanımlayan Türk insanına karşı yapılmıştır. Bu yetkiyi de İslam adlı Orta Çağ zihniyetinden almışlardır. Olayın ikinci üzüntü verici tarafı ise Alevi kardeşlerimizin, bilmeden bu ateşe bir odunda kendilerinin atmalarıdır. Şöyle ki; Alevi kardeşlerimiz ibadetlerinde, Allah, Muhammed ve Ali'yi dillerinden düşürmezler. Bilmezler ki insanı yakma Allah'tan başlar, Muhammed ile devam eder ve Ebu Bekir ve Ali ile zirve yapar. Bu sebeple Alevi kardeşlerimizin, Ahlakın ve vicdanın olmadığı bu tür olayları kutsal bilip Anadolu kültürü ile özdeşleştirmeleri uygun bir davranış değildir. Alevi kardeşlerimizin, Anadolu kültürünün bir özelliği olan barış, kardeşlik, eşitlik, adalet ve her türden haksızlığa karşı çıkmayı, ötekinin acısını kendi acısı kabul eden, bilimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır diyenleri rehber edinmeleri, akıl yoluyla kendi özüne dönmeleri yani Allah'sız, Muhammed'siz ve Ali'siz yollarına devam etmeleri bu topraklarda yaşayan halklara çok daha fazla değer katacak, haklı davalarına da bir haklılık kazandıracaktır.
