“Ne eşq olaydı ne aşiq
Ne nazlı afet olaydı!
Ne xelq olaydı, ne xaliq
Ne eşqi-hasret olaydı!”
Hüseyn Cavid
Âşık ve kör Arap ise hem kendini hem sevgiliyi hem de halkı ve Hâlık’ı yok ediyor. Işıltılı bir aşkın, bir körün gözlerindeki en kara nihilizmi.|