Yönetici zümre doğrudan halka karşı değil de, kendi yetkilerinin doğrudan kaynağı olan sultana karşı sorumlu olduğu için, ortaya çıkan sistem işlerin yürütülmesinde ahlaki gevşekliğe, bürokraside hizipleşmeye ve devletin en üst kademesinde devamlı süregelen bir şüphe, yolsuzluk ve entrika ortamının doğmasına sebep oluyordu.