Cengizhan Konuş Gönderileri
Cengizhan Konuş kitaplarını, Cengizhan Konuş sözleri ve alıntılarını, Cengizhan Konuş yazarlarını, Cengizhan Konuş yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Kalbimin yamacında gül gölgesisin, bir şiirlik hakkım olsa, yine seni severdim… “
Cengizhan Konuş
Yüzünden okunan bir mektup oldum
Artık mümkün değil mi merhametin Türkçesi
"ar damarı çatlamamıştı yalnızlığın
ve biz yalnız değildik"
Cengizhan Konuş
yaralı gölge, yırtılmış maske, dara düşmüş alınlar
uzaklar hep bize bakar bir yerlerden, en çok içimize
ne çok virajı var insanın, varamıyoruz hiçbir yere
ziyandayız
....
geçti acı geçmedi acının anlamı
ama ben buradayım
günüm geçmiş, kavmim hain, kurt yaralı
kimliğim yok, ödünç alınmış gibi hep dışarıda
bir kuşu göğe kırılırken gördüm, o günden beri hayat muhayyel
bana bakıp iç geçiren o bahar çoktan gitti
buradayım ve yenik ve kin tutmaya meyilli
ama ben yine de buradayım
bir çocuk taramalı silahların gölgesinde ölmemeyi deniyor
Rabbiyle konuşmayı istiyor bir kadın
gövdesinde yasemin ve çocuk izleri
bense dalgın seferler düzenliyorum içime yakın yerlere
benden değil bu dünya, hızla çöken gök nereye düştü acaba
buradayım ve hazin son müheyya ve yağmura karışıyorum adımla
ama ben buradayım
ölüm silsilesini şaşırmamış kaderle anılan iniltiyim
yokluğum alınmış gibi çıplak ve gezginim yeryüzünde
anılarım çürüttü beni demedim hiç kimseye
her şey olacağıyla gelir, olmuşuyla giderdi
yaşarken beni kim çizdi boyası uçmuş resmin içine
buradayım ve tenhalarım ve sözcüklerim kayıp
....
solmaktan başka seçeneği olmayan bir çiçeğim gamhanede
dünyadan ayırttığımız yerlerde ağlattılar bizi
denizi soyup geldiler
boğulurken boy vermemizi istediler bizden
kuytuları kanamaları ve uzakları bize bırakıp gittiler
bir yere yetişmek ilkin kendini geride bırakmakla mümkün artık
yağmura sarılıp kalmak için neler vermezdim
şehri gök kalıntılarıyla yeniden kurabilirim
aynalara bakarak başlattığım bu savaşı
benden uzak tutmaya yeterli değil üzgünlüğün kelimeleri
göğsümde kuruyan solukta ömrümün hatırı kalır
...
çaresiz bir susmak gibi sonumu bile bile
elimde gül, kafamda yıldızlı cinnet
erenlerin dergâhında kaburgamı dirilten..
başımdaki ağrının geçmeyen telaşıyım
hayat çok kalabalık
tenhalarda vurulur gök denilen kuşcağız
bende kor, bende dünya tanesi, bende rüya kalmadı
sebep göstermeden cennet-i âlânın kapısına bırakın beni
ağlayarak denediğim sesimin, ey kendimi bilmezliğimin
yoldan çıkmalarımın, nereye gideceğimi bilmemelerimin Rabbi
....
otopside çıkmıyor kalbimin yanıkları, sen çöz beni
tur-i sina değilse de benimde bir dağım olmalı
çattığım tüfek, yattığım yatak, arkadan yırtılmayan gömlek