Debbie Macomber

Debbie Macomber'i bazı okurlar; herhangi bir yetkinliğe sahip değil, basit ve sıradan bir yazar olarak yaftalamaktadırlar. Acaba bu haksız yargıya varmadan önce bilgileri dahilinde miydi, Debbie Macomber'in " Disleksi (Öğrenme Bozukluğu ) hastalığı " nedeniyle eğitimine liseden sonra yarım bırakmak zorunda kaldığından. Yazarın hayatını araştırırken, disleksi hastalığına yakalanmış olduğunu okuyunca, aklıma kızımla beş yıl önce izlemiş olduğumuz " Taare Zameen Par "( Yerdeki yıldızlar ) adlı hint filmi geldi. Senaryoda küçük kahramanımız da, bir disleksi hastasıydı. Ne ailesi, ne de çevresi küçük kahramanımızda ki farklılıkların ayırdına bir türlü varamamıştı. Ta ki resim öğretmeni (Aamir Khan ) senaryoya dahil, oluncaya kadar. Sonrası gerçekten tam bir başarı örneğiydi. Kızımla o kadar çok etkilenmiştik ki , disleksi hastalığını ayrıntılarıyla araştırmıştık. Öğrendiklerimiz karşısında şok olmuştuk. Çünkü tanıdığımızı sandığımız bir çok ünlü, geçmişlerinde disleksi hastalığı yüzünden sıkıntılı durumlara maruz kalmıştı. Ama bu hastalık onların, insanlar tarafından sevilmesine ve ünlenmesine bir engel teşkil etmemişti. Mesela, Agatha Christie, Albert Einstein, Alfred Hitchcock ve Napoleon Bonaparte aklımda kalmış ünlülerden sadece birkaçı. Neden incelemede yazarın gençliğinde geçirmiş olduğu, hastalığa önem verdiğimi düşünen arkadaşlar olabilir. Önem veriyorum ki, bir yazarın meydana getirdiği eseri yargılamadan önce herkesi etik olmaya davet ediyorum. Kaldı ki, onların dediği gibi uslüp sade, olay örgüsü basit olsa da bu demek değildir ki, Debbie Macomber kitapları okunmamalı! Aksine satırlar arasında ilerledikçe her okurun kendisinden bir parça bulacağı tartışılmaz bir hakikattir.
" Yıldızlı Gece " adlı kitabımızın muhteviyatına kısaca değinmek istersek; olay örgüsü, bir noel arifesinde gazeteci olan Carrie ve yazar olan Finn Dalton'un birbirlerine karşı hissettikleri çekim üzerine kurulmuş. Carrie ve Finn'in farklı bir kültür de yetişmiş olmalarına rağmen, ortak bir noktada buluşmalarını okumak eğlenceliydi. Ne zaman başlayıp da, bitirdiğimin ayrımına varamadığım bir Debbie Macomber kitabı daha.
" Romanları diğer edebi anlatılardan ayıran şey, gizli bir merkezleri olmasıdır. Romanların onları okurken varlığına inandığımız ve aradığımız gizli bir merkezleri vardır. " diyen, Orhan Pamuk ile aynı fikirde olduğumu belirterek arada yaşama bir mola vermek istediğinizde Debbie Macomber'in herhangi bir kitabını okumanızı tavsiye ederim...

Evet biraz sıkıntılı, oradan oraya atlanan bölümler vardı. Ama tam da ihtiyacım (hatta bence şu karantina günlerinde hepimizin ihtiyacı) bir okumaydı. Sıcak, tatlı, sonunun kötü bitmeyeceğini bildiğin, umut dolu bir kitap.

Küçük Mucizeler Dükkanı Debbie Macomber ile tanışma kitabım oldu, keşke daha önce okusaymışım. Yazarın da dediği gibi kitapta kendimden birşey buldum birçok okurun bulduğu gibi. Kitabı okurken öyle duygusallaştım ki daha önce nasıl okumamışım kendime çok kızdım. Yazarın kalemini çok beğendim. Debbie Macomber okumaya devam edeceğim. Olumsuz yorumlar yapan arkadaşlara bakmayın derim ve okuyun okutun. Keyifli okumalar.

Liman Caddesi Cedar Cove Serisi'nin beşinci kitabı. Cedar Cove sakinlerinin hayatlarından kesitlerin anlatıldığı bu serinin her kitabında ayrı bir kişi veya aile ile ilgili temel bir konu var. Yani örneğin serinin ilk kitabında Yargıç Olivia Lockhart'ı daha çok kapsayan bir hikaye anlatılıyor, Gül Ağacı Sokağı'nda ise Kütüphaneci Grace Sherman vb. Liman Caddesi'nde ise emekli polis memuru Roy McAfee ve eşi Corrie'nin çevresinde gelişen bir hikaye mevcut. Ama tabii ki kasabada yaşayan diğer kişileri de birer birer kitabın bölümlerinde görüyoruz.

Roy ve Corrie McAfee kapılarına bırakılan, tehdit içermeyen ancak geçmişlerine dair imalarda bulunan notlar, arayanın kimliğinin belirsiz olduğu telefonlar alırken ve bu notların, telefonların arkasında kimin olduğunu bulmaya çalışırken kasabamızın diğer sakinleri de hayat maratonunda koşuşturmaya devam ediyorlar. Macomber'ın kitaplarının genelde orta yaş kadın kitleye hitap ettiği düşünülse de, kitaplarda 16 yaşındaki bir karakterden tutun, 70 yaşındaki karaktere kadar oldukça farklı yaş aralıklarına sahip karakterler mevcut. 16 yaşındaki Allison ve 70 yaşındaki Charlotte buna en iyi örnek. Bu karakterlerin ortak yanı ise -birbirlerini tanımalarının dışında- hepsinin benzer kalp kırıklıklarına, mutluluklara, duygusal durumlara sahip olmaları yani tıpkı bizler gibi. Dolayısıyla gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki Macomber kitapları her yaştan okura hitap ediyor.

Bu seriye dair en sevdiğim noktalardan biri de kitaplarda anlatılan mekanlardaymışım gibi hissetmem. Karakterlerin gün içinde gittikleri mekanları gözümde canlandırmayı, sipariş ettikleri yemeklerin görsellerine bakmayı çok seviyorum. Pancake Palace'ta yenilen Limonlu Mereng, Meksika Restoranı'nda sipariş edilen Enchilada... Kitabı okurken bir taraftan bu yemeklere ve tatlılara bakmak beni sebepsizce mutlu ediyor. Ayrıca Cedar Cove bir sahil kasabası olduğu için sahilde yer alan Deniz Feneri Restoranı da favorilerimden. :)

Kitap konusunda sohbet ederken gönül rahatlığıyla tavsiye edebileceğim yazarlardan olan Debbie Macomber Liman Caddesi ile yine beğenimi kazanmayı başardı. Yazarın şu ana kadar farklı serilerinden 16 kitabını okumuş biri olarak, Cedar Cove'un en sevdiğim serisi olduğunu söyleyebilirim. Serinin aynı isimle yayınlanan dizisini de izlemek planlarım arasında ve diziyi de beğeneceğimden kuşkum yok.

Sona yaklaşırken şu konuya da değinmek istiyorum. Sevdiğiniz bir yazarın sevdiğiniz bir kitabının -hattâ hiç okumadığınız bir yazar da olabilir- incelemesi yapılırken 'boş zamanlarda okunabilir' cümlesini görmek son derece sinir bozucu oluyor. Ben okuduğum veya okuyacağım her yazara, her kitaba ayrı ayrı önem ve değer verirken, hangi türde olursa olsun hiçbir kitaba 'boş zaman geçirici bir tarzı var' şeklinde yorum yapmayacağımın da garantisini verebilirim. (İçinde bolca cinsellik, küfür olan ve yazan kişinin hiçbir şekilde yazar ünvanı taşıyamayacağı Pucca tarzı kitapları dışarda bırakıyorum.) Bu algının yanlış olduğunu düşünmekle birlikte şunu da söylemeliyim ki, eğer bir kitap için boş zamanlarda okunabilir şeklinde bir görüşte bulunuyorsanız kitapların sizin için önemini sorgulayın derim. Sizin boş zaman geçirmek için okunabilir dediğiniz kitap için insanlar boş zaman yaratmaya çalışıyor olabilirler.

Son olarak Debbie Macomber ve Cedar Cove Serisi herkese tavsiyemdir. Mutlu günler!

Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Sade ve akıcı bir dille yazılmış kolay okunan bir kitap. Nefes alındığı sürece hiç bir şey için geç kalınmadığı mesajını veren, okurken karamsarlıktan kurtulmanıza katkıda bulunup, olaylara pozitif bakmanızı sağlayan güzel bir kitap.

Umut ve mutluluk veren ,içten duygularla bezeyan edilmiş, güzelliklerle donatılmış sürükleyici muhteşem bir roman...Yürek kaleminden dökülenler,kitabın kurgusu, akıcılığı,üslubu çok etkileyici bir o kadarda zevkle okunan,hayatın
yorgunluğundan,stresinden, sıkıntınsından bir nebzede olsa uzaklaştıracak rahatlatıcı bir kitap.

Nefes aldığımız sürece, hiçbir şey için geç kalmış sayılmayız...

Aradan uzun yıllar geçmişti. Bu süre içinde yaralarım iyileşmiş, mutlu bir evliliğim ve iki çocuğum olmuştu. Tüm bunlara bakıldığında her şey yolunda gibi görünüyordu ama iç dünyamda hissettiklerim bambaşkaydı…

Eksik kalan bir şeyler, geçmişime dair cevaplanması gereken sorular vardı. Gidilmemiş yollara, gerçekleşmemiş hayallere duyduğum merak sürekli aklımı kurcalıyor, zamanı geri almak ve yarım kalan anıların kapılarını aralamak istiyordum.

Yaşadığımız dünyanın iyi-kötü, acı-tatlı ne çok sürprizle dolu olduğunu anlatan, şaşırtıcı olduğu kadar etkileyici bir roman. Debbie Macomber, "Küçük Mucizeler Dükkânı" ve "Bir Yumak Mutluluk" tan sonra yeni kitabı "Bahçemde Yeşeren Umutlar" ile seriye bambaşka bir lezzet katıyor.

Okurken buram buram sıcaklık hissetiğim bir kitaptı. Yazar birbirinden farklı dört kadının hayatını küçük bir tuhafiyede ilmek ilmek söküp dokumuş sanki. Okurken asla sıkılmadım.Sıcacık bir kitaptı.

Yazarın okuduğum ilk kitabı olmasına rağmen Keşke daha önce keşfetseydim dediğim bir kitap oldu doğrusu .
Kitabın ana karakteri olan kansere yakalanmış bir kadının kanseri yenişi , kendi dükkanında tanıştığı 3 kadınla olan dostluğunu Asla pes Etmeyişlerini anlatan samimi bir dille yazılmış kitap . İnsana mücadeleyi ve Pes etmemeyi aşılayan umut verici cümleleri kitabı Daha çekici ve okunabilir hale getirmiş ...

Kitabı çok beğendim, pozitif bir kitap, kanserle başa çıkan ve onu yenen bir kadın, farklı hikayelerden oluşan 3 ayrı karakter olan arkadaşları. Okuduğunuza pişman olmayacağınıza eminim :)

Washington, Cedar Cove. Yargıç Olivia Lockhart, kütüphaneci Grace Sherman, gazeteci Jack Griffin, fotoğrafçı Jon Bowman ve diğerleri ile küçük bir sahil kasabası olan Cedar Cove. Serinin ilk kitabı Deniz Feneri Yolu'ndan başlayarak dördüncü kitabı Kızılcık Burnu'na uzanan süreçte kendimi Cedar Cove sakinlerinden biri gibi hissettim, diğer kitaplarla da hissetmeye devam edeceğime eminim. Debbie Macomber benim için oldukça özel bir yazar. Blossom Street Serisi ile bu yazarla tanışmış ve hiç tereddüt etmeden yazarın dilimize çevrilen ikinci serisi olan Cedar Cove Serisi'ne başlamıştım. Cedar Cove sakinlerinin hayatlarından kesitler okuduğumuz bu seri o kadar samimi, eğlenceli ve rahatlatıcı ki okurken yüzümden tebessüm eksik olmuyor.

Kızılcık Burnu toplamda 52 bölümden oluşuyor. Her bölümde kasabadan bir kişinin çevresinde neler olup bittiğini öğreniyor; evlerine, özel hayatlarına konuk oluyoruz. Ancak bu sefer olaylar genellikle, kasabada yaşayan ve Thyme and Tide isimli bir otele sahip olan Bob ve Peggy Beldon odaklı ilerliyor. Bob ve Peggy'nin işlettiği otelde bir adamın ölü olarak bulunmasının ardından yaşanan soruşturma sürecini konu alması ile serinin bu kitabında işin içinde biraz gizem de var. Açıkçası ben bu durumu sevdim. Kitabın türü böyle bir olay için uygun değilmiş gibi görünse de olayların çıkış noktası ve cinayetin ardındaki gizemlerin kurgulanış şekli beğenimi kazandı.

Kızılcık Burnu'nda genel olarak ele alınan bir başka nokta ise bağışlayabilme erdemiydi. Evet bağışlayabilmek birçok birey açısından bir erdem olarak nitelendirilir. Ancak bana göre, karşımızdaki kişinin yaptığı bir eylem bazen bağışlanamayacak düzeyde olabiliyor. Zaman zaman yaptığımız hatalar nedeniyle kendimizi bile bağışlayamazken, bize karşı isteyerek ya da istemeyerek hatalı bir davranışta bulunan bir kişiyi bağışlamak her zaman çok daha zor olacaktır diye düşünüyorum. Hattâ genelde bu pek mümkün olmayabiliyor. Kızılcık Burnu geçmişte yapılan korkunç bir eylem nedeniyle bireyin kendisini bağışlayıp bağışlayamayacağı konusunda bir ipucu veriyor.

Geçmişimizin istesek de istemesek de bir şekilde karşımıza çıkacağını anlatan Kızılcık Burnu aynı zamanda yapacağımız iyi ya da kötü her şeyin karşılığını eninde sonunda göreceğimizin de altını çiziyor.

Macomber'in samimi dili, bu şirin sahil kasabasında yaşayan karakterlerimizin sıcacık hikayeleri ile Kızılcık Burnu harika bir kitap. Bir dilim kek, bir fincan kahve ve bir tane de Debbie Macomber kitabı ile huzur bulabilir ve birbirinden tatlı Cedar Cove sakinlerinin hayatlarının ayrıntılarına dalıp gidebilirsiniz. Hepinize keyifli okumalar.