Ernst Weiss Sözleri ve Alıntıları
Ernst Weiss sözleri ve alıntılarını, Ernst Weiss kitap alıntılarını, Ernst Weiss en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Benim acı çekme konusundaki duyarlılığımı, sert bir sözün beni derimdeki küçük bir sıyrık gibi yaraladığını bilselerdi -ki bütün bunları hiç hissetmediler -belki bana daha kolay yaklaşırlardı.”
“İnsan birini ruhunun derinliklerinde sevebilir, onu kendinden bir parça gibi görebilir, ama aynı zamanda da ondan bir şeyler gizleme isteği duyabilir.”
Barışı sonradan düşünmektense savaştan önce düşünmek daha iyi değil miydi?
Sayfa 162 - dergah
Yavaş yavaş yalnızlığa alıştım, güçtü, ama olsun.
Sayfa 52 - dergah
Ben kendimle barışık olmalıydım, çünkü her karşı çıkış beni ümitsizliğe sürüklerdi ve ümitsizlik de ölümün diğer adıydı.
Sayfa 177Kitabı okudu
Siyasi bir görüşten bir din ortaya çıkmıştı.
Sayfa 110 - dergah
Ben de zorunlu kaldığım için yavaş yavaş hesap yapmayı öğrendim. Yalnızlığı, parayı, düşkünlüğü hesaba katmayı öğrendim. Şimdiye dek hep anne-babamla birlikte olmuştum ve yoksulluk çekmeden yaşamıştım. Artık sabah kalktığımda kimseye günaydın, akşam yatarken de kimseye iyi geceler dilemiyordum.
Sayfa 50 - dergah
Çoğunluğun oyuna sahip olan kişi güçlüydü. Gerçekle kazanmak zordu.
Sayfa 153 - dergah
Vahşiler gibi putlarına tapıyorlar, hayatlarını tehlikeye atıyorlardı.
Sayfa 149 - dergah
Yalan söylemeyi beceremiyordum. Hiçbir zaman da bunu öğrenemedim.
Sayfa 32 - dergah
Ne çok söz, ne çok yalan, ne çok martaval, ne çok fantazi.
Sayfa 166 - dergah
Sefalet gittikçe büyüyordu. İnsan her ne kadar bunun daha yüksek dereceye çıkmayacağına inansa da, büyüyordu ve bu işin sonu gelecek gibi görünmüyordu.
Sayfa 134 - dergah
Her ne kadar insnmasam da dua ediyordum.
Sayfa 133 - dergah
Ama evet onu özlüyordum. Ama onu o zamanlardaki haliyle özlüyordum, şimdiki onu değil. İkisinin arasında derin bir uçurum vardı.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Artık hiçbir şey umursamıyor ve hiçbir şeye sevinmiyordum.
Sayfa 192 - dergah