Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Faik Baysal
En Beğenilen Faik Baysal Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Faik Baysal sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Faik Baysal kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Günümüzde olmayan eski Yogoslavya'da ikinci dünya savaşında o bölgede Türk azınlığın başından geçenleri anlatan eser. Ikinci dünya savaşı bütün hızı ile devam ederken, Yogoslavdaki etnik gruplar kendi bağımsızlığını bahane ederek yeni bir örgütlenme yapısı içinde çete savaşlarına başlamışlardır. Bu çete savaşları ülke çıkarlarını değil etnik çıkarları amaçlamaktadır. Bu çeteler bölgelerindeki etnik halka çok büyük kötülük yapmakta ve toplu katliamları yapmaktadır. O bölgedeki Türk halkı ile Sırpların arasında yaşananlar, Almanların, İtalyanların politikası, din adamlarının toplumun direniş ve örgütlemesi gibi konularında anlatıldı bir eser.
Kitapta Türk halkının yaşadığı zulmu ve bu zulme direnişini anlatan eser sadece bir halka yapılanlar olarak değil, savaş ortamındaki durumuda gözler önüne seriyor.
439 syf.
10/10 puan verdi
O kadar etkileyiciydi ki sanki içinde yaşıyorsun gibi. Okurken şimdi yaşasaydık bunları hangi komşum,hangi iyilikte bulunduğum insan o durumda bir olurdu ,iyiliğini gösterirdi, hangisi ayrışır düşman olurdu diye düşündüm. Bu sorunun cevabını öğrenmek zorunda kalmamayı diliyorum.Ister barış olsun ister savaş yine olan en çok kadınlara ve çocuklara oluyor.Ve yine tanık oluyoruz o günde bugün de yaşananları çarpıtan,yanlış gösteren akbabalar savaş sahnesinde en önde yerlerini alıyor.Biz Türkler en iyi dostumuzun yine kendimiz olduğunu unutmamalıyız.Dili akıcı ve betimlemelerden sıkılmadığım bir kitaptı. Birde yaşananlar gerçek olmasaydı dedim.
"Ben döneceğim. Birgün er geç döneceğim. Hemde bu kez bir daha yerimden kımıldamak üzere döneceğim.Türkiye de benim yurdum, burası da.Topraklarımın hepsini haydutların elinden geri alacağım."Şevvala Selmonoviç
Bizden bir parça olan coğrafyada yaşanan acılar...
Konu eşmerkez iki daire içindeki olaylardır. Küçük dairedeki olaylar, İkinci Dünya Savaşı yıllarında Yugoslavya’da eski ve köklü bir Türk ailesi olan Selmanoviçler’in çiftliğinde geçer. Büyük daire, aynı tarihlerde çiftliğin dolaylarında ve ötelerinde Sırp ve Hırvatlarla Türkler, Boşnaklar ve Arnavutlar arasındaki iç savaşları anlatır.
100 temel eser içerisinde yer alması ve burada okuduğum olumlu yorumlar bu kitabı almamı sağladı.
Savaşın vahametini anlatan yazar bu romanında çok başarılı. Kişilerin ağzından diyaloglar ile mantığın olmadığı yerde bize savaşın psikolojisini çok iyi anlatıp, böylelikle savaşın felsefesini kendimizi bir filmin içinde gibi hissediyoruz.
İsimleri dahi değiştirilmeden gerçek karakterlere ve olaylara dayanması açısından ilgi çekiciydi.
Akıcı ve güzel dili, önemli bir tarihi dilimi hatırlatması ve güzel hikaye kurgusu ile severek okuduğum bir kitaptı.
Tarihimizin bilincinde olup gelecekte aynı acıları yaşamamak için okunması gereken bir kitap.
Okurken sürüklendiğim düşünceler
Ortada bir savaş var; ölenler ve öldürenler.Roman boyunca size iki seçenek sunuluyor: Öldürenlerin de insan olduğunu unutmamak,silahlananların birilerinin oyununa geldiğini özlerinde iyi insan olduklarını kabul etmek ve intikam ateşiyle tutuşmamak. Diğer seçenek ise, mazlumların intikamını mutlaka ve mutlaka almak. Hangi seçenek bizi gerçekten barışçıl ve adil bir dünyaya götürür sizce? Kendi fikrimi söyleyecek olursam,bazen yaşatmak için öldürmeniz gerekir.Zalimi yaşatmak mazluma ihanettir.Birilerinin kanından beslenen canavarlar tarihin her sahnesinde karşımıza çıkıyor,bir de bu canavarların oyununa gelip onlar adına savaşanlar. Oyuna gelenlere merhamet etmek,birileri adına kana buladıkları ellerini affetmek asla oyuna gelmemiş olan,şerefiyle yaşayan insanlara yapılacak en büyük ihanet değil midir? Mazlumun karşına geçip nasıl diyeceğiz biz seni öldüreni affettik o da insandı diye ? Etten,kemikten olmak insan olmak için yeterli midir ki ? Eti kemiği var diye ruhunu canavarların emrine satmış olanlara gerçekten insan diyebilir miyiz?
Keyifli okuyamadığım,okurken ha bire söylendiğim bir kitap oldu benim için. Akıcılığıyla sayfadan sayfaya sürüklerken yakıcılığıyla “az bir dur,dur da bir nefes al” dedirten türdendi. Savaşın kimlerin işine geldiğini ve neden yapıldığını öyle iyi anlatmış ki Faik Baysal,bana düşünecek çok da bir şey bırakmamış bu konuda. Şimdilerde Mitza’nın çocuklarının ne halde olduğunu düşünüyorum ya da Stikoviç yaşasaydı olabilecekleri,kendime diyorum ki Azamoviç ne mal olduğunu bile bile neden korudu Mordaç’ı? Tecavüze uğrayan Saima iken neden yine toplumca suçlu görülen horlanan o oluyor?Davutiç’e Miyasiç’in yaptığını yok saydırtacak hatta canından geçirtecek kadar mıdır toplum baskısının ağırlığı?ve daha pek çok soru bıraktı bana Baysal.sanırım bir cevabın bedeli daha çok soru...
Mebde 100 temel eser içinde sayılan bu kitap şahsi fikrimce özümsenebilmesi açısından lise dengidir. Beğendim diyemiyorum zira beğenilecek olaylar değil anlatılanlar... ama okuyun,okuyun ve görün ki türkün türkten başka dostu yoktur. Kitapla kalın
Vaktim olursa bir sahafın fotoğrafını çekip satma uğraşı içerisine girdiği tüm kitaplara bakıyorum. İlgimi çekenleri sepete atıyor daha sonra tek tek araştırıyorum. Yazarı kim? Kitap hakkında yazılan yorumlar ne? Konusu ne?
Öyle bir günde sepete attığım kitaplardan biri oldu Madam Bambu. Yazarı, Faik Baysal. Doğruyu söylemek gerekirse internette Madam Bambu hakkında öyle köşeli yorumlar bulma şansım olmadı. Kitaptan kısa kısa alıntılar yapılmıştı hepsi o kadar. Nedene takılıyorum sürekli! Neden ben Faik Baysal’ı bilmiyorum? Benim eksikliğim mi? Can Yayınları beş kitabını basmış Faik Baysal’ın ve ben ıskalamışım. Her şeyin zamanı vardır denir ya, hoş vaziyet içinden çıkılmaz bir durum almaya başladığın da söylenir daha çok. Öyle ne aldığımı çok bilmeden edindim Madam Bambuyu. Hissi bir durum! Kahramanımız; Senar Kul, altmış altı yaşında feci yalnız bir adam. Eşini on beş yıl önce kaybetmiş, abazanlığın zirvelerinde kamp kurmuş, gözünün dönmesine çeyrek kalmış bir adam. Fırsatını bulsa, cesaret edebilse, aklını karartsa… Keman virtüözü olmak isterken her nasılsa veteriner olmuş, bu durum Belediye Mezbahasından emekli olana kadar devam etmiş. Yalnızlığın dalgaları önce yoklamaya sonra da boğmaya niyetlenince çaresiz ruh doktorlarına gidiyor muayene oluyor. Teşhis aynı, evlenmen lazım veya bir tatil kasabasında üç dört ay dinlenmen lazım. Ne yapsın paraya kıyıyor gidiyor o da. Mavi otelin sahibi Sinem Hanım ve otel müşterilerinden Hande Hanımla tanışıyor.
Madam Bambu; Hande Hanım….
Ah Drina ah
Drina acılı coğrafya Balkanların acılı nehri.Öyle bir coğrafya ki bütün dinler bütün milletler bir arada barış içinde mutlu bir şekilde yaşıyor.Gel gör ki insanlık düşmanı kandan beslenen güçler burada da rahat durmuyor ve fırsatını bulunca insanları birbirine düşürmekte tereddüt etmiyor.Bu aşamadan sonra insan artık hayvandan da aşağı bir yaratık oluyor.Faik Baysal yaşanmış tanıklıklardan yararlanarak yazdığı kitabında hem üzüyor,hem düşündürüyor.
Sarduvan (1944) / Faik Baysal
Eserde Kavruk adında yoksul ve yalnız bir adamın başta Adapazarı’na bağlı Sarduvan köyü olmak üzere civar bölgelerde başından geçen olaylar anlatılır. Kavruk, zengin olmanın, sevdiği kızla evlenmenin, rahat içinde yaşamanın hayallerini kuran, toplumun gün görmemiş bir üyesidir. Bunun için sürekli arayış içindedir. Önce define bulma hayalleriyle yanıp tutuşur. Ondan umudunu kesince bir karı-kocanın yanında bir aydan fazla çalışır. Adam ödemeyi yapar ancak daha sonra Kavruk’un, parasını çaldığını söyletip onu tutuklattırır. Oradan kurtulan kavruk işsizliğin, evsizliğin ve açlığın pençesinde bir yaşam sürmeye devam eder. Hayatına giren-çıkan insanların da ondan farkı yoktur.
Romanda kırsal kesimin en zelil gerçeklerine bile yer verilir. Hastalık, ölüm, hırsızlık, gayrimeşru ilişkiler, din sömürüsü gibi temalar romanda sıkça yer bulur kendine. Toplumun alt sınıflarının, ezilen kesimlerinin hikâyesi farklı karakter üzerinden okuyucunun gözleri önüne serilir. Ezen-ezilen, zengin-fakir, kurnaz-naif çelişkileri sık sık örneklerle ele alınır. Kavruk’un hayatına sürekli yeni yol arkadaşları girer çıkar. Yalnız başlayan hikâyesi yine yalnız sona erer.
Romanda devlet-vatandaş ilişkilerine de Adapazarı Kaymakamı ve muhtarlar üzerinden eğilir yazar. Kaymakamın ismi roman boyunca geçer, sürekli Sarduvan’ı ziyaret etmesi beklenir ama bu köylüler travmatik bir hadise yaşayıncaya değin gerçekleşmez.
Açlık, başarısızlık,
acımasızlık ve işsizliğin yavaş yavaş ezdiği bir gencin topluma düşman kesilmesini,kafasındaki bilgilerden başka silahı olmayan bir aydının, büyük kentin içinde, kalabalığın ayakları altında kalışı, kötülüklere ve
zorluklara karşı direnişindeki korkunç zavallılık getiriliyor. Roman, 1950li yıllarda yazılmış olmasına rağmen günümüz panaromasını öyle iyi çiziyor ki, okuduğunuzda geçmişin hiç de geçmemiş olduğunu hala 1950ler de kaldığımızı bir tokat gibi insanın yüzüne çarpıyor. O günden bugüne değişen tek şey kentsel yapılarımız maalesef ki. Hala, insanlar acımasız, güçlüler güçsüzleri ezmekte ve hala işsizlik kol gezmekte, aydın kişi kendine ve topluma yabancılaşmakta. Her okuduğumda içimi ürperten ve beni dünyanın gerçekleriyle karşılaştıran bir roman. Evet edebi dilden uzak ama bir o kadar da gerçeğin içinde.
