Hakkında
1892'de Midilli’de dünyaya geldi. Babası Abdullah Efendi, annesi Gül Hanım'dır. Yedi çocuklu ailenin en büyük oğludur.
İlk ve ortaöğrenimini Midilli’de gerçekleştirdikten sonra İstanbul'da Askeri Tıbbiye'yi bitirdi. Kuruluşu 1912'de gerçekleşen Türk Ocakları'nın temelini 1911'de atan 190 Tıbbiyeli öğrenciden birisidir.
I. Dünya Savaşı'nda Nusaybin'de görev yaptı. Mondros Ateşkes Anlaşması'nin imzalanmasından sonra terhis edilip İstanbul'a döndü. Arkadaşları Reşit Galip, Hasan Ferit ve Mustafa Alp ile birlikte Köycüler Cemiyeti 'ni kurdu. Amaçları köylüyü aydınlatmak, sağlık sorunlarını çözmek, köy üretimini arttırmaktı. Bu amaçla Kütahya bölgesine giderek sağlık hizmeti verdiler. Reşit Galip Tavşanlı, Fazıl Bey Emet bölgesine yerleşti.
15 Mayıs 1919'da İzmir'in Yunanlar tarafından işgal edildiği haberinin ulaşmasından sonra “Emet Müdafa-i Vatan Cemiyeti”ni kurdu. Bu, işgalden sonra Batı Anadolu’da kurulan ilk müdafa-i vatan cemiyetidir.[1] Millî mücadeleye silah ve savaşçı toplamak üzere çalışan Doktor Fazıl, dağdaki eşkıyalar ve çeteleri toplayarak Emet Mili Müfrezesi’ni oluşturdu. Karakeçili yörüklerinin desteği ile müfrezeyi güçlendirdi. Kendisi, Demirci-Gördes dolayları kumandanı olarak görev yaptı. Çerkez Ethem’in Yunanlarla ilişkisinin saptanması ve Garp cephesi komutanı İsmet Paşa’ya bildirilerek önlem alınmasını sağlamada etkili oldu. Kuvay-ı Seyyare birliklerinin yöreye gelmesi ile i Kuvay-ı Seyyare'ye bağlanan Emet Müfrezesi, Çerkez Ethem olayından sonra feshedildi. Dr. Fazıl Bey, Emet'teki 3 yıllık çalışmalarının ardından Ankara'ya çağrıldı. Ankara'ya giderken Kütahya-Eskişehir Muharebeleri'ne şahit oldu; dağılan orduyu toparlamaya çalıştı. Millî Mücadele’ye katkıları 28 Mart 1927'de İstiklal Madalyası ile ödüllendirildi.
Millî Mücadele’nin ardından, Midilli'den ayrılan ailesinin yerleştiği Ayvalık'a gitti ve doktorluk yaptı; evinde halka ücretsiz sağlık hizmeti verdi. 1925 yılında Hüsnüye Hanım ile evlendi, bu evlilikten Gültekin (1926) ve 'İlter (1931) adlı iki oğlu dünyaya gelmiştir.
1923-1951 arasında Ayvalık ilçesinin kalkınmasında çok özel bir yer i oldu. 1923'te Türk Ocağı Ayvalık şubesini kurdu ve Türk Ocakları’nın 1931'de kapatılmasına kadar bu şubenin başkanlığını yürüttü. Ocak'ta konferanslar, kurslar, müsamereler, film gösterimleri, spor etkinlikleri düzenledi; sağlık hizmetleri sundu; kütüphane kurdu. Ocağa 3 bina ve 3 dükkân kazandırdı. Cumhuriyet Halk Fırkası’na girerek ilçe başkanlığını, belediye doktorluğunu, halkevi başkanlığını yürüttü.
1930’da Yunan bir aileye ait olan prina yağı fabrikasını satın alarak iş hayatına katıldı. Doğumhane haline getirdiği evini ticari faaliyetlerinden sağladığı gelir ile finanse etti; burada çalışan doktor ve personelin ücretlerini kendisi karşıladı. Ayrıca Ayvalık Lisesi’nin yapımına katkıda bulundu.
II. Dünya Savaşı sırasında yüzbaşı rütbesiyle orduya çağrıldı ve Uludağ'daki Sağlıkevi'nde hizmet verdi. Celal Bayar'ın ısrarı üzerine 1940 yılında Millî Mücadele anılarını kaleme almıştır.
1949'da Türk Ocakları’nın yeniden açılışında fiilen görev aldı.
1948’de bozulan sağlığı gittikçe kötüye gitti ve 1951'de akciğer yetmezliğinden hayatını kaybetti.
Tam adı:
Fazıl Doğan Bey
Unvan:
Türk Hekim, Asker, Yazar
Doğum:
Midilli, Yunanistan, 1892
Ölüm:
Ayvalık, Balıkesir, 1951
Okurlar
4 okur beğendi.
127 okur okudu.
2 okur okuyor.
31 okur okuyacak.
2 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
"... memleket menfaati neyi gerektiriyorsa gözümüzle görerek, kalbimizle inanarak onu yapacağız."
Sayfa 41 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Her şeyden evvel vatanın düştüğü girdaptan kurtulmasına bütün gücümüzle gayret etmeliydik.
Sayfa 20Kitabı okudu
Nihayet Emetlilerle başa çıkamayacağını anlayan Yunanlılar buradan bütün kuvvetlerini çekti ve Türk milletinin bu kutsal mabedinde tek bir Yunan neferi kalmadı. Bütün ev ve barklarının yanmasına rağmen “Toprağımızda tek bir Yunanlı bırakmadık” diye candan sevinen emetlilerin bu büyük kahramanlığını, istila altındaki başka yerler de gösterseydi, düşmanın birçok kaleleri alarak Anadolu içlerine girmesi bir hayal olurdu.
Sayfa 53Kitabı okudu
Üç yüz dört kilometre ilerilere ve gerilere kadar işgal altında mahsur bir vaziyette bulunan Emetlilerin gösterdikleri bu cesaret ve celadet bir şaheserdir. Yunanlılar teslim olmayınca kaçan bir tanesi hariç bütün Yunan askerlerini imha ettiler ve silahlı olarak neticeyi beklemeye koyuldular.
Sayfa 52 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İçlerinden kaçmayı başaran bir iki kişi, Kütahya’daki Yunan kumandanlığına durumu bildirince, bu sefer Yunanlılar cepheden büyük bir kuvvet ayırarak Emet’e sevk ettiler. Bu kuvvetin karşısında köylüler dağlara çekildi. Yunanlılar da Emet’i ve o civardaki köyleri tamamen yaktılar. Fakat dağlarda, kavuklarda gizlenen bu mücahitler yine boş durmadılar ve perakende dolaşan Yunanlıları kapanlarına düşürdüler.
Sayfa 52 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
