Fikret Dağlı Gönderileri
Fikret Dağlı kitaplarını, Fikret Dağlı sözleri ve alıntılarını, Fikret Dağlı yazarlarını, Fikret Dağlı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hissizliğin pençesindeyim. Ne geri dönecek ne ileri gidecek adımlarım umrumda ne de durmak. Ne anlatacak kadar derdim var ne de mutlu olacak kadar nedenim. Sırlar da kalsın gizliliğinde, ayyuka çıkanlar da birilerinde. Yalnızlığı dert edecek kadar hevesli bir melankolikte değilim artık. Ve ağlayacak kadar dolu. Anlamsız bile diyecek değilim ne ise o yaşanana. Umurumda değil diyecek kadar bile düşünmüyorum insanları. Uykusuz bir gecenin sabahında ki yorgunluk var sadece üstümde. Bir baş ağrısı şakaklarıma saldıran. Bu kadar basit işte hayat. Bir baş ağrısı kadar olağan.
Fikret Dağlı
Kayıp bir yıldız gibiyim evrenin karanlığında.Sönmek üzere olan bir yıldız.Kendi benliğim, varlığımı içine çekiyor. Senin varlığın ile tamamlanıyordu varlığım.Şu an ise içi çürümüş, yaprakları rüzgarda çoktan savrulmuş yaşlı bir ağaç gibiyim.
Sayfa 48 - Salon yayınlarıKitabı okuyor
Arkanda kalan ben, sensizliğin ıstırabı ile ağlıyorum kalan zamanın belirsizliğine.
Sayfa 28 - Salon yayınlarıKitabı okuyor
Anlaşılmak yerine, hissedilmek istiyordu ama günümüzde birçok insanın yaptığı gibi hissetmeden, sadece hissedilmeyi isteyen bencillikle değil.Saf bir şekilde içini dökebileceği ve anlayıp özümseyebileceği birine ihtiyacı vardı. Onu çok özlüyordu. Neden yalnız bırakıp gitmişti ki onu. Onun tercihi değildi belki ama yine de yalnız bırakılmıştı. Ölüm ne ilginç bir olguydu. Iraden dışı geldiğin bu dünyadan yine iraden dışında ama o olgunun geleceğini bilerek yaşamak ve gitmek yaşadığı toplumda birçok kuralın bulunduğu o zift , kadim zamanlardan beri öyle korkutmuştu ki insanları.
Sayfa 27 - Salon yayınlarıKitabı okuyor
Insanı acı veren yalnızlık; tercih edilmemiş, tasarlanmamış ve mecbur bırakılmış yalnızlıktır. Bağlarınızdan koparıldığınız an, terk edilmiş bir çocuğun hissiyatı etrafınızı pis bir koku gibi sarar.
Sayfa 11 - Salon yayınlarıKitabı okuyor
"Anlamını yitirirse bir gün hayat, nasıl yaşayacağını bilemez insan. Ne yiyeceğini, nasıl konuşacağını, nasıl yürüyeceğini dahi bilmez hale gelir. Vahşi bir hayvan mıdır yalnızlık?"
Herkese merhaba
Bugün @gregorsamsat_fikretdagli tarafından yazılan 
Özlem editörlüğünde hazırlanan ve @salonyayinlari tarafından
Yalnızlığın Yansıması
"Kayıp bir yıldız gibiyim evrenin karanlığında.
Sönmek üzere olan bir yıldız.
Kendi benliğim, varlığımı içine çekiyor.
Senin varlığın ile tamamlanıyordu varlığım.
Şu an ise içe çürümüş, yaprakları rüzgârda çoktan savrulmuş yaşlı bir ağaç gibiyim."
Bu saatlerde ve her saatte iyi değilim. Uyurken de uyanıkken de iyi değilim. Yürürken ve konuşurken iyi değilim.
Yemek yerken de.
Çay ya da kahve fark etmez iyi değilim. Evde, yolda ve işte iyi değilim. İyi değilim işte.
Gülerken bile. Ağlarken bile. İyi değilim.
Hayallerde iyi değilim, yağmurda, güneşli havada iyi değilim.
Orada veya burada iyi değilim.
Onsuz olmak çok acınası bir durumdu onun için. İnsan kendisine acır mı? Acır. İnsan en çok kendisine acır. En çok kendisinden nefret eder. Aynaya baktığında gördüğü yansımasına bile yabancılaşır insan.