Öne Çıkan Flavia Amabile Gönderileri
Öne Çıkan Flavia Amabile kitaplarını, öne çıkan Flavia Amabile sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Flavia Amabile yazarlarını, öne çıkan Flavia Amabile yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan hayatının en belirleyici anlarında yolunu şaşırmış adımlara rehberlik eden bir içgüdü vardır. Ve bu içgüdü asla yanılmaz.
Sayfa 66 - Aras yay.Kitabı okudu
Her ayrılık bir parça ölümdür, der halk bilgeliği. Ayrıldığımız insan ve yer ne kadar çok seviliyorsa, ölüm acısı da o kadar derin olur.
Sayfa 87 - Aras yay.Kitabı okudu
Ayrıca hiç kimse artık Mazlumyanları yarı mülteci ya da saf köylüler olarak görmüyordu. Onlara bir saygı ifadesi olarak "Baron" diye hitap ediyorlardı. Baron, Ermenicede beyefendi demekti.
köylüler Musa Dağ'ın yamaçlarından yukari çıkmaya başladı. Yaşlılar ve çocuklar, genç kızlar ve delikanlılar, karıncalar gibi art arda dizilmiş, yüklerinin altinda iki büklüm, dağın yolunu tuttular. Güçlü duygular uyandıran bir görüntüydü. Ağır olan sırtlarındaki denkler değildi, ağırlık yapan daha ziyade ruhlarıydi.
Sayfa 36 - Aras yay.Kitabı okudu
Tekrarı olmayan anlar vardır, taşıdıkları önem nedeniyle, içerdikleri anlam nedeniyle, bir insanın kaleminin tarif edemeyeceği alabildiğine muhteşem anlar. O anları yaşamak gerekir, o biricik ve yüce ana gömülünceye, o anla kaynaşıncaya dek ruhun gözleriyle görerek kendinden geçmek gerekir.
Sayfa 78 - Aras yay.Kitabı okudu
Gecenin hiçbir anı şafak öncesi kadar karanlık olmaz. Beş bin Musa Dağlı bu izlenimin ne kadar gerçek olduğunu gayet iyi öğrendiler.
Sayfa 77 - Aras yay.Kitabı okudu
Küçük Özgür Bir Halkın Hayatı
Gelin eve geldiğinde hemen attan inmezdi. Damadın ana babası ve akrabaları ona zengilim(üzengi hediyeleri) denen kıymetli hediyeler sunardı:mülk, ağaç, para ve baska şeyler. Sonunda attan inerdi; fakat eşikte durdurulur, haç şeklinde kesilen bir mayasız ekmeği kapının üzerine asardı. Sonra kapının üzerine yapıştırması için bir hamur topağı verirlerdi eline. Ayrıca su dolu bir testi de verirlerdi. Testiyi evin duvarına vurup kırarak suyu evin içine ve dışına saçardı. Son olarak da eline güzel, tatlı bir nar verirlerdi. Gelin narı kuvvetle yere fırlatır, meyve patlar ve kırmızı taneler eve ve avluya dağılırdı.
Sayfa 148 - Aras yay.Kitabı okudu
Bu ayrılığa derin bir esef damgasını vurmuştu, onun için daha da dokunaklıydı. Kırk beş gün boyunca onları şefkatli bir anne gibi korumuş, bağrına basıp gözetmiş kutsal dağlarından ayrılmak zorundaydılar. Bütün güçlüklere, direnmenin tüm bicimleriyle, hep birlikte gögüs germişlerdi. Korku ve yoksunluk anlarını birlikte yaşamış, acısını birlikte çekmişlerdi, fakat umutsuzluğun zalim pençelerine asla teslim olmamışlardı. Ve şimdi, bütün kötülüklerin en kötüsü olarak, gözleri yaşlarla dolu, hıçkırıklara boğularak meşru kartal yuvalarını terk etmek zorunda bırakılıyorlardı.
Sayfa 87 - Aras yay.Kitabı okudu
Evine, köyüne, dağlarına, vadilerine, elleriyle yarattığı bahçelerine asırlardır bağlı olan bir halktan söz ediyoruz. Onlar için her kaya, her köşe, her vadi, her ağaç bir anıyı temsil eder ve kardeşten farksızdır. Bu halk yaşamak için haram yememiş, toprağın her zerresine terini akıtmıştır. İşte bu halk, bütün bunları bir anda terk etmek ve belki de geri dönmemek üzere bilinmeyen ufuklara doğru uzaklaşmak zorunda kalmıştır.
Sayfa 87 - Aras yay.Kitabı okudu
