Kitabı iki kere okudum. Birinde ilkokuldaydım. Okurken heyecandan kalbimin deli gibi attığını çok iyi hatırlıyorum. Sanki bendim o koridorlarda, bahçede dolaşan...
Hikaye içinde sürüklenip kayboldum. Hiç bitmemesini istediğim bir romandı.
İkinci okuyuşumda ortaokuldaydım. Bu sefer tatlı bir keyif, heyecanla okudum. Neden etkilendiğimi bir kez daha fark ettim. Koca bir hayat dersi de vardı romanda...
Şimdi okusam yine keyifle okurum eminim. Bir çocuk için başucu kitabı olmalı.
Yazarın kalemine, yüreğine sağlık.
