İnsan daima durup, dinlenip yoluna öyle devam ediyordu. Yorumlayan hiçbir canlı yoktu. Değişmeyen hiçbir şey olmadığı gibi. Değişmeyen zamandı. Zamanın akma kararlılığıydı. Değişik zamanları vardı dünyanın, insanların farklı olduğu. Ancak değişmeyen bir şey vardı. Yine, hep zamanın akışı, inatçılığı. Yorulmuyordu. Durmuyordu. Hep aynı hızla akmaya devam ediyordu.

Sayfa 185 - Kitapyurdu Doğrudan YayıncılıkKitabı okudu

Lâ Zaman Hatice Uzmansel

Reklam