İsmail Pelit Sözleri ve Alıntıları
İsmail Pelit sözleri ve alıntılarını, İsmail Pelit kitap alıntılarını, İsmail Pelit en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Тahammül etmeк zorunda кaldığımız olayların aкışı içindeyiz.
Hiçbir sebep, hiçbir ölümü tam olarak anlaşılır kılmıyor dirilerin aklına.
Sayfa 21Kitabı okudu
"Ankara hep insanı kendi kendiyle baş başa bırakıyordu. Birinci yeni ile ikinci yeni akımının bu şehirden çıkması, sevdiğim şairlerin bu şehirde vakit geçirmesi rastlantı değildi: Türk şiirine biçim veren bu şehirde kendinizden kurtulmak ya da kendinize gelmek için şiire gelmek zorundaydınız."
Sayfa 124 - Epona KitapKitabı okudu
Biz konuşacağız, birileri hiç duymayacak...
Hep aynı hikâye..
"Dünyadaki her şey kitabın dışındayken ben, okuduğum satırların arasında önce kendi benliğimi sonra da dışarıda bırakmayı seçtiğim dünyanın aslında kayda değer yığınla güzellik barındırdığını görürdüm. Yaşadığım hayat başka bir şeydi dünyanın kendisi başka bir şey. Hayatımı dünya, dünyayı hayatım sanmaktan beğendiğim kitaplar sayesinde vazgeçtim."
Sayfa 119 - EponaKitabı okudu
" Dört yaşında bir çocuğun mutsuzluğu, şartları hiçe sayarak büyüyen bir sarmaşığa benzer: mutsuzluk, çocuğun varlığındaki tüm girintileri, çıkıntıları doldurur. Onu kaplar, sulanmasına, gübrelenmesine gerek yoktur.
Sayfa 121 - EponaKitabı okudu
ezan kaçkınlarının kalesi’ne vardığınızda, davullarla karşılayacak sizi sağır cengaverler. orada dünyadan tek bir çirkin sesin ulaşamayacağı hücrelere kapatılıp, sessizliği öğreneceksiniz.”
Sayfa 73 - Raskol’un Baltası, ezan kaçkınlarının kalesi öyküsündenKitabı okudu
Hafızalarımızı eşeleyerek şimdinin geniş çölünde dolanıp duruyoruz.
Sayfa 90Kitabı okudu
Müslümanların ölüyü neden yıkadıkları üzerine düşünmüştüm. Hayat bedeni kirleten bir şey mi? Ruhun dünyada terk ettiği şeyi temizlemek neden?
Sayfa 28 - gösteren ölüKitabı okudu
Çok sevmenin bazı gerçekleri anlamayı imkansız kılması karşısında şaşkınlığa düşüyordum.
Sayfa 180Kitabı okudu
İyi bir şiir okuduğumuzda , şairin tuvalete gitmek zorunda olmayan , açlık nedir bilmeyen insanüstü bir varlık olduğunu düşünürüz. en sevdiğiniz şiirin şairini tuvalette ıkınırken hayal edin : şiir bu hayalin etkisiyle anlamını kaybediyorsa , ne anlamalısınız ?
Sayfa 188Kitabı okudu
"Okuduğum kitaplar sayesinde zihnimde durmadan büyüyen bir dünya vardı, bu dünya beni tüm dünyadan korurdu. Bu dünya bir zırhtı. Gerçeklikle savaşıyordum aslında. Farkına varamadım."
Sayfa 118 - EponaKitabı okudu
"Ankara'da kendinden şikayet edemezdi insan: Çünkü şiir orada, asla tükenmek bilmeden kendini gösteren bir şeydi. Şehirden şikayetçi olup, ondan nefret edebilirdiniz ama Ankara'da kendinizden tiksinmek için sebep bulamazdınız. Bu garip şehir, kendi çirkinliklerini gösterip size kendinizi beğendirmekte ustaydı. Bir başkentin anlamsızlığı, şiirin bitmek bilmeyen anlamıyla örtünüp var olmayı seçmişti. 1987'de kim kimse Ankara'yı böyle anlatmazdı size."
Sayfa 124 - Epona KitapKitabı okudu
"dünyada var olmayı isteyen, bu hayatı herkesin yaşadığı gibi yaşamak isteyen biri değildim, kitap tam da bundan ötürü içinde var olmayı isteyeceğim bir alan açmıştı."
Sayfa 69 - Dedalus
Erkeğini nasıl sevdiğini , erkeğinin kendisi için ne kadar önemli olduğunu o anlatırken ben ağlıyordum. Kadın için ağlıyordum : kendisini şimdiden yıkmaya başlamıştı sevgisi , sonrasında toparlanamazdı. Erkek için ağlıyordum : sevdiği kadının tek mutsuzluk sebebi haline gelmişti , bunu bilse zaten yaşayamazdı. Kendim için ağlıyordum : hiçbir kadın benim için böyle ağlamazdı.
Sayfa 87Kitabı okudu