İzzet Göldeli Gönderileri
İzzet Göldeli kitaplarını, İzzet Göldeli sözleri ve alıntılarını, İzzet Göldeli yazarlarını, İzzet Göldeli yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimim ben? Bu soruyu bilmediğim dillerde yazıp ezberlemeye çalışıyorum.
Doğa karşısında, insan elinden çıkan özensiz yapıların estetik anlamda ne kadar yetersiz olduğunu görüyorum bir kez daha...
Sayfa 93Kitabı okudu
Tavşan için keklik ne, tavus kuşu ne?
Keklik için tavşan ne, tavus ne?
Tavus için keklik ne, tavşan ne?
Adam yem veren hepsine.
Ya sen, bunu okuyan?
Senin için her biri ne?
Ya sen? Kim için nesin?
Ne bileyim ben,
beni bile bilmeden.
Niyet çekince sevinirler, iyi şeylere niyet ederler, yıllar sonra başlarına gelene bakınca kısmet derler. Hiç değişmez mi kaderleri?
Sayfa 29Kitabı okudu
"Her şeyin adıyla buluşması o kadar büyük bir mucize ki" dedi tavşan, "Kelimeler esas o zaman parlayıp dünyanın bulanıklığından kopuyorlar". Bütün tavşanlar gibi, sesi olmadığından gerçekte belki de böyle bir şey dememişti. Çektiği küçücük ruloda "Sanmak, Sunmak, Susmak" yazıyordu.
Sayfa 9Kitabı okudu
"Ürperir
Sayıklayan tekneler
Okşamasıyla denizin.
Direklere vuran palangaların sesi
Dağılıp
Eklenir ıssızlığa"
Sayfa 102Kitabı okudu
Yakalamak olmalı imgeyi
Örmeden ağını anlam
Sayfa 16Kitabı okudu
Bir de Moyra dedikleri kader kısmet ilaheleri var bu Rumların, hepsi kızoğlankız.
Kader ağlarını söküp söküp örerler, ellerinde cuvaldız.
Sayfa 99Kitabı okudu
Yüksekten korkuyorsan, yükseğe koyamazsın duygunu. Sanırım bu yüzden, yamaçtan düşerken kuş olduğunu fark ettim. Kendini korkularından koruyamazsan ona yuva yaparsın. Senin kehanetin bu, azalmış olanı yaşa.
Sayfa 82Kitabı okudu
Eee, haddini aşan, zıddına düşer. Kolaylık zorlukla, basitlik karmaşayla, düzen kargaşayla yer değiştirdi
Sayfa 75Kitabı okudu
Kovuldum. İşsizlik zor. Sistemin dışına atılınca, melek dostlarınız da sizden yüz çevirir.
Sayfa 73Kitabı okudu
Ne keklik, ne adam, ne tavus kuşu, ne tavşan. Ne kader, ne kısmet. Ha gayret.
Ölüyoruz, ha? Hayret.
Usul usul / pata küte... derken,
bi' bakmışız: ne sen ne ben.
Hayret ki ne hayret.
Yaşadık, ha? Ha gayret.
Sayfa 63Kitabı okudu
Kimi zaman böyle oluyor: Sabahın erken saatlerinde, dünya masum bir yermiş gibi görünüyor... Bir ormanın parçası olmayan, park ve bahçeleri süsleyen evcilleşmiş ağaçlar baharla çıtır çıtır çiçek açıyor, kuşlar cıvıldıyor, bir çöp kamyonu uykulu, ağır ağır geçip gidiyor, ilk otobüs çalışkan bir edayla yokuşu tırmanıyor. Ben çok kısa bir süre sonra burada olmayacağının bilincine varmayı reddeden bedenimin titreyişine aldırmıyorum
Sayfa 57Kitabı okudu