Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Jean Anouilh
Jean Anouilh Yorumları ve İncelemeleri
Jean Anouilh yorumları ve incelemelerini, Jean Anouilh kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Jean Anouilh puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Papatya Falı - Jean Anouilh
•
”İyi bilirsiniz ki aşk, her şeyden önce, insanın kendisine armağanıdır.”
•
”Açık olan bir şeyi kabul etmek gerekir. Asla rüya değil. Sizin de rüya görmemiş olmaktan üzüntü duyduğunuz olur mu?”
•
”Kocamış ağaçlar gibi. Her bahar çiçek açıyorum. Hayale kapılıyorum. Fakat, nafile, gövde çürüdü.”
•
“Alçak olmak için bile cesarete, bir çeşit büyüklüğe ihtiyaç vardır.”
•
Selam arkadaşlar. Bugün sizlere Varlık Yayınları’ndan 1965 yılında çıkmış tek perdelik fars olan Papatya Falı’nı anlatmak istiyorum. Aynı zamanda kitap Cahit Külebi çevirisi.
Kitabımızda General, kambur ablasıyla ilgili bir gelişme, General’e göre bir skandal, patlak verince tüm aileyi acilen eve çağırıyor. Aile eve toplanınca da aşk üzerine uzun tartışmalar çıkıyor. Yaşadıkları çaresizliklere ve mutsuzluklara da şahit oluyoruz.
Akıcı ve kısa bir oyun. Ve ben gerçekten çok beğendim. Çeviri de tabi ki mükemmel. Karşılıklı diyalogların herbiri çok güzel. Kitap çok eski olduğu için beğendiğim cümlelerin altını çizemedim ancak çizebilseydim kitabın yarısını çizmiş olurdum. Sahaflarda karşılaşırsanız kaçırmayın.
Jean Anouilh hakkında da biraz konuşmak gerekirse kendisi birçok oyun yazmış Fransız sanatçı. Gerçekten de üretken biriymiş. Ama dilimize çevrilmiş maalesef çok eseri yok. 20. yüzyılda ikinci dünya savaşının da bir şahiti olarak yaşamış. Politikayla çok ilgilenmemiş, bir oyunu sinemaya uyarlanmış.
Bildiğim kadarıyla kitabın şuan satışı yok, bulabilirseniz kesinlikle okumalısınız, bu günlerde iyice unutulmuş olan "onur" değerini mükemmel işlemiş bir başyapıt.
Lafügüzaf içermeyen güzel bir eser.
Antigone, kardeşinin yasını tutmak ister. Ölüm pahasına o bedenin üzerine toprak atmaya çalışan bir kızın sonu nasıl olur ki ? Adalet'i sağlamak zorunda olan kral, nişanlısı Hémon'un babası iken ölüm defalarca sorgulanan bir konu hâline gelir. Antigone ölecek midir ? Aksi takdirde kral suçu örtbaz edecek midir ? Hémon'u ne tür bir son bekliyor peki ?
Gayet akıcı ve hoş bir tiyatro, tavsiye ederim.
Farklı bir Antigone yorumu kesinlikle. Aslında tıpkı Sofokles’te olduğu gibi Antigone ve Kreon yine yapması gerekenleri yapıyorlar. Kreon kral olduğu, Antigone’yse ağabeyini gömmesi gereken bir kız olduğu için. Ama bu sefer karakterler sırf temsil ettikleri kavramlardan ibaret kalmıyor. Kreon merhametli olsa da yapması gerekeni yapıp Antigone’yi ölüme yolluyor. Çünkü hayatın düzeni insanların eylemlerinin çok ötesinde. Tıpkı Antigone’nin ölüme, İsmene’ninse yaşama yazgılı olması gibi.
Bu oyunun üzerine bir not düşmeden edemezdim!
Antigone, Sophocles amcamızın "Thebai (veya da Oidipus) Üçlemesi"nin son oyunu. Kızcağımızın babası rahmetli Kral Oidipus'tur. İşte erkek kardeşleri var taht kavgasına tutuşup birbirlerinin canını alan, ablası var güzel Ismene... Ama bunları zaten okuyunca da görürsünüz. Ben Jean Anouilh neden Sophocles amcanın oyununu almış da baştan yazmış onu anlatmak istedim. Şimdi Jean Anouilh bunu yazdığı vakitte Paris, işgal altında. Hitler'in ordusu kapıya dayanmış. Fransızlar dehşet bir ikiye bölünmüşlük deneyimlemekte. Bir yandan kapılarında güzel şehirlerine göz dikmiş bir ordu, bir yandan da baş gösteren iç karışıklıklar! Paris için zor günler. Bir taraf bağırır "Karşı duralım, ayaklanalım!" öbür taraf susturur "Şşşşttt, bekleyelim! Her şey yatışır..." He bir de yazarlara sallarlar "Eee, sen ne diyorsun susmasana öyle!" Bu içerlemelere ısrarlara aşinayız zaten günümüzde de. Neyse efendim, Monsieur Jean ne yapsın? Öyle bir şey yazmalı ki ne işgalcilerin dikkatini çeksin, ne de hiçbir mesaj vermiyor olsun. Sophocles'in Antigone'si de aslında bir ikiye bölünmüşlüğün, kardeş savaşının ve zıt kutupların hikayesidir. İktidarın, onurun ve vicdanın oyunudur. Bir oyunu baştan yazmak, verilmek istenen mesajı en dikkat çekmeden verme yolu olmuştur böylece. Neyseeeee, öyleyken böyle efendim! İyi okumalar dilerim, Sophocles'ten sonra bunu da okuyunuz, çok güzeldir!
152 syf.
8/10 puan verdi
Tiyatro oyunu biçiminde kaleme alınmış olan eseri herkese öneriyorum. Özellikle 12-13 yaşından itibaren gençlerin, karakterlerinin oturmaya başlayacağı ergenlik çağında, kendi kurgusu içinde erdemli davranış ve etik tutum incelemeleri yapan bu gibi yapıtlar okuması mutlak bir gerekliliktir. Çevresindeki yetişkinlerin iyi örneğini tamamlayıcı bir unsur olarak, düzeysiz ve kişilerin sürekli birbirlerine düşmanca tavır takındıkları senaryolarla dimağ zehirleyen tv dizilerine değil, dürüst ve sevgi dolu yiğitlerin öykülerini anlatan kahramanlık destanlarına yer verilmelidir.