Vivian Carter, yaşadığı küçük kasabasında erkek futbol takımının öncelenmesinden bıkmıştı. Yaptıklarının herkes tarafından alkışlanmasından, hatalarının yanlarına kar kalmasından ve kızları taciz etmelerinden bıkmıştı. Ailesi tarafından hiçbir şeye ses çıkarmayan iyi ve uslu biri olarak görülmekten sıkılmıştı.
Vivian, annesinin üniversite yıllarından kalan şarkıları dinlerken kızların birlik olması ve okul yönetiminin cinsiyetçi tavırlarına karşı çıkma amacıyla bir dergi hazırlar ve okulda gizlice dağıtır. Kimsenin ilgi göstermediği sandığında ise derginin diğer kızlara ulaştığını, onlara güç verdiğini ve birlik olmaya teşvik ettiğini fark eder. Dişli Kızlar, tüm zorluklara rağmen East Rockport’ta bir şeyleri değiştirmeye kararlıdır!
Yazar, karakterlerin yaşlarını göz önünde bulundurarak hissettikleri baskılar ile kararlarından şüphe duymalarını çok güzel hissettirmiş. Bir yandan içlerinde yeni filizlenmeye başlayan başkaldırı duygusu, diğer yanda okuldan atılma korkusu... yine de birlik olmaları, birbirlerine arka çıkmaları, kalıplaşmış sosyal tabakalaşmayı yıkmaya çalışmaları o kadar değerliydi ki Özellikle hareketi bütün kızlara armağan eden Vivan’ı ve sosyal medyayı en gerektiği şekilde kullanan Lucy’i çok sevdim. Küçük bir kasabada, tek bir fikir doğrultusunda büyütülmelerine rağmen alenen yapılan tacizlere dayanamayan kızlar Dişli Kızlar’a öyle güzel sahip çıktı ki, okurken gurur duydum onlarla
Dişli Kızlar, kendi de Dişli olan tüm okurlara tavsiyemdir. Kitapta herhangi bir yaş ibaresi olmasa da bence kitap 15 yaş ve üzeri için daha uygun.
Benim Biricik Hayatım 
Jennifer Mathieu
