Jim Thompson Gönderileri
Jim Thompson kitaplarını, Jim Thompson sözleri ve alıntılarını, Jim Thompson yazarlarını, Jim Thompson yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.''Önceden unutmuştum, o an bir daha unuttum. Yaşamaya devam etmek için unutulması farz olan şeyler vardır. Üstelik unutmayı her nedense gerçekten istiyordum; hiç istemediğim kadar. Güzel Tanrım biz insanlarda bir hata yaptıysa, o da bize, en ufak bahanemiz olduğu anda yaşamayı istetmesidir.''
Sayfa 106 - LouKitabı okudu
''Görmenin zor olmadığı da kesindi. Bir uçurumdan yukarı tırmanıyor veya bir yere can havliyle tutunuyorsanız gözlerinizi kapalı tutarsınız. Kapamazsanız başınızın döneceğini, aşağı düşeceğinizi bilirsiniz. Ama dibe düştükten sonra tekrar açarsınız gözlerinizi. Ve başladığınız yeri tam olarak görebilir, o uçurumdan yukarı tırmanırken attığınız her adımı takip edebilirsiniz''
Sayfa 198 - İthakiKitabı okudu
'''Karanlıktan hemen öncesi en aydınlık zamandır' Gerçekten de öyle. İnsan neyle mücadele ederse etsin, onun gerçekten de karşısına dikildiğini bilmek, kendisini daha iyi hissettirir.''
Sayfa 198 - İthakiKitabı okudu
Dogrudan tarımbilim kitaplarından alıntıdır: " 'Zararlı otlar , istenmeyen yerlerde yeşeren bitkilerdir' Mısır tarlamda bir gülhatmi bulursam, zararlı bir ottur o. Ama bahçemde bulursam, çiçektir"
"Siz benim bahçemsiniz, Bay Ford"
Sayfa 215 - Bill Boy WalkerKitabı okudu
Sokak karanlıktı. Ben kafenin birkaç bina yukarısında duruyordum, serseri de olduğu yerde dikilmiş, bana bakıyordu. Genç bir adamdı, benim yaşlarımda, üzerinde bir zamanlar muhtemelen epey güzel bir parça olan bir takım elbise vardı.
''Ee nasıl olacak kardeş?'' diyordu. ''Nasıl olacak, ha? Ben çok feci bir alemden çıktım ve Tanrı biliyor ya, yakında biraz yemek bulamazsam.."
"Şöyle içini ısıtacak bir şeyler, ha?"
"Ya, elinden ne gelirse , ben sonra..."
Bir elimle, agizimdaki puroyu çıkardım,öteki elimle cebime uzanıyormuş gibi yaptım. Sonra da adamın el bileğini kavrayıp puromun
İzmaritini onun avucuna bastım.
"Tanrım!" Küfredip irkilerek benden uzaklaştı. "Ne halt ediyorsun sen ya?"
Kahkayı bastım,rozetimi gösterdim."Yol al" dedim.
"Tabii, kardeşim tabii"dedi geri geri gitmeye başladı. Pek de ürkmüş veya sinirlenmiş gibi çıkmadı sesi, her şeyden çok, merakı uyanmış gibiydi.
"Ama şu şeye hakim olsan iyi edersin kardeşim.Hakim ol ona."
Sonra da dönüp tren raylarına doğru yürümeye başladı.
Ben de biraz iğrenerek, biraz da titrek bir halde onu izledim...
Sayfa 30Kitabı okudu
