Biyografi ve otobiyografileri okumayı sevdigimden olsa gerek; görüp de kitapla ilgili çok konuşulunca, hakkında çarşaf çarşaf methiyeler dizilince " okumalıyım! " demiştim.
Evet, genel olarak beğenmedim diyemem. Ama çok güzeldi de diyemeyecegim; tasfirleri, iç hesaplaşmaları ve dili güzel. Ancak bölümlerdeki ayrıntılar çok sıkıcıydı benim için. Tabi ağzından düşürmediği, her olumsuzluğun sonuna eklediği diline pelesenk olmuş küfürü unutmayalım.
Bir babanın, çocuk için ne ifade ettiğini, yaptıkları ve yapamadıkları ile evladının hayatının tamamını etkilediğini görmek sarsıcıydı! Babasının ölümünün ardından, babasının yaşadığı eve dönüşü, yaşadığı duygusal çalkantı, iç hesaplaşmaları, olay mekan tasfirleri güzeldi. Karla kaplı, ormanı bol bir yerleşim yerinde yaşama isteği uyandırdı bende.
Beklentimi yüksek tuttuğum için hayal kırıklığı yaşadığımı düşünüyorum. Ya da olmamış! ... Hiç öyle kitap kapağından" işte bu! " diye bakmasın sayın Knausgaard! :(
