Kemal Varol Gönderileri
Kemal Varol kitaplarını, Kemal Varol sözleri ve alıntılarını, Kemal Varol yazarlarını, Kemal Varol yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.+1
..bütün bu gereksiz insan kalabalığı bana iyi gelmiyordu..
Sayfa 146 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
“Az sevilmişsin çocukken,, eksik sevilmişsin,, bu yüzden kiminle olursan ol sevildiğine hiçbir zaman inanmıyorsun!”
Sayfa 129 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
“Yalnız bırakma beni bu paragrafın başında..”
Didem Madak
Sayfa 127 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
Kimsenin kendi hayatını doğru dürüst yaşamadığı,, herkesin başkalarına görünmek için çabaladığı; herkesin ama herkesin bir sözünün olduğu,, kimsenin “bilmiyorum” sözcüğünü kullanmadığı,, kimsenin bir başkasına “hayır” diyemediği,, kimsenin hafızasında anı diye bir parçanın olmadığı; kimsemin bir an bile olsun kendisiyle baş başa kalmadığı,, herkesin yalnızlıktan ölesiye korktuğu,, herkesin iyi,, herkesin kalabalık,, herkesin tok,, herkesin komik,, herkesin güzel,, herkesin yakışıklı,, herkesin düz karınlı,, herkesin gezgin,, herkesin okuryazar,, herkesin dövmeli,, herkesin filtreli,, herkesin vefalı olduğu; adına dünya denen,, aslında koca bir sirki andıran bu sahnede herkes bu kadar mı yalnız ve çaresiz diye lavaboya koştum yine kusmak için..
Sayfa 125 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
Sadece uyumak istiyordum.. Her şeyi unutup deliksiz uyumak.. Ama başaramıyordum..
Sayfa 122 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
İnsanlar ölüyordu ve onlardan geriye kalan eşyalar ne yapacaklarını bilemiyordu.. Nesnelerin kafası karışıyordu insanlar ölünce.. Sahiplerini arıyorlardı meraklı gözlerle.. Yokluklarına şaşırıyor,, yerlerini yadırgıyor,, ha bire tozlanıyor ve tıpkı sahipleri gibi oldukları yerde çürümeye başlıyorlardı..
Sayfa 115 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
Oysa bildim bileli kederli,, hileli ve amansız boşlukla yaşıyordum..
Sayfa 109 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
İnsan derdiyle yaşarmış.. O dert diri tutarmış insanı çoğu zaman..
Sayfa 108 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
Gel, diyorlar yine bana. Ölümüz için biraz da sen ağla, diyorlar. Ağıtlar yak. Yırt bağrını. Bula kendini toz toprağa. Ağlat bizi, diyorlar.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Beni bir gün bile düğünlerle şenliklerine davet etmediler. Hep ölüme çağırdılar.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Bir ses bana: 'Gel!' dese, ben o sesi işitsem Kimsecikler duymadan bir kapı açıp gitsem"
Cahit Sıthı Tarancı
Sayfa 23Kitabı okuyor
Ben öldüm, gel bul beni!"
Sayfa 23Kitabı okuyor
Dünya ölümlü, gün akşamlıydı.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Baş yastığı başın derdini bilmezmiş.
Sayfa 16Kitabı okuyor