Kenan Karabulut Gönderileri
Kenan Karabulut kitaplarını, Kenan Karabulut sözleri ve alıntılarını, Kenan Karabulut yazarlarını, Kenan Karabulut yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaşamak belki
bir kadının her gün filesiyle geçtiği uzun bir caddedir
yaşamak belki
bir adamın kendini aştığı bir iptir
yaşamak belki okuldan dönen çocuktur
yaşamak belki sevişme arasında yakılan bir sigara ya da....
Sayfa 45
sevmekten kim usanır.....
Senden konuşmak
bir şarkıcının sesidir
yalnız bir günün ikindisinde
yalnız bir evde
ve bir ten,yapayalnız
sazın telinde geçen o keman yayı gibi..
Sayfa 14
Üçüncü Bin Yıl/ Ferişte Yemini Şerif (Sarisa)
Ölüm görüyor
ki usturlabı döndürüp
işareti çözüyorum
doğum niyetine
biz yeryüzünün üzgün anneleri
eski uykularında
Üçüncü bin yılda
nefret
bizi yendi
Sayfa 24
- Süheyla Saremi -
Ellerim
sadece iki yaslı yanık sap
ve bakışım
afallamış bir kuş
yalnızlık çatısında....
Ah...
ben yapmacık ellerden
çocuksu dünyadan getirdiğim gülümsemeyle
meyve tattım
ve an 'larımın
geri dönüşsüzlüğümün binlerce yılını belirsiz sokakların kıvrımlarında
aynaların pasında ölenlerin
kaybettim
gölgelerin yoğunluğunda.
- Puran Ferruhzad -
Benim küçük odam bir buluttur,
ve yalnız, kırılmış ve yorgun bir kadın
aynanın içinde ağlamaklıdır.
Rüzgârın sesi,
sonbahar yapraklarının titrek sesi,
ve yağmurun tekrarlanan hıçkırıkları!...
Niçin bu aynanın gönlü hep boştur?!
- Pervin Cezayiri -
Baharın yeşilliği geldi ama
kokun bu evde sarmadı
O sıcak ve sevecen çehren
diğer insanların gözünde gülmedi
Söğüdün şefkat dolu o gölgesi
gittiğim gölgeden izi vardı
sensiz her menekşenin açması
benim iç kavgamın açıklamasıydı
- Pervin Cezayiri -
Ah, ama... ne yazık
seher vakti bahar güneşinin altın renkli
çiçeği açtığında
birisi uzaktan beni çağırıyor
ve bana diyor ki: Sonsuz gezintin
ve kalbin ölecek!
Sen onu yıldız sanıyorsun!
Senin karanlık gecen
bol ışıklı olmayacak
gönül onun aşkından vazgeç!
- Pervin Cezayiri -
Kalbimin kurumuş çölüne
gel sen yağmur ol.
Ömrümün kış mevsimine
şimdi
senin aşkın yüzünden kuruntularımın bolluğuna,
şakayık güzel kokusu gibi,
kırlangıçlar bağırtısı gibi,
gel, gel ve beni baharın müjdecisi yap.
- Nesrin Caferi -
Sözün başlangıcında
bir keder kalkıyor
yaramın yarıklarından
hangi gölgeyi kaldırayım?
Zaman o küçük kanadını
Benim büyük üzüntümde
ıslatıyor
kendime gelmeden önce
gitmeyi kaybettim
- Nesrin Caferi -
suskun bir kuştum
biraz uçma hasretinde
güneşin yüzünden yok olduğum gözlerde korkmaktaydım
çünkü sırtlan gölgesi
ayak izimi koruyordu.
"Bahardır
inan!
İnançsız!" dediler
Bir mırıltı duyuyorum
bir kuş sesi başladı tenim titriyor
inanıyorum.
- Nesrin Caferi -
Kimsesiz mahkemede
şair olmak suçuyla beni suçlu saydılar
ve kabilemin insafsız heyeti
nefesimin katline oy verdiler
ve şiir boğazımı kestiler.
O kadar kaldım
ki gölgeler değişen düşüncelerimi
çiğnediler
ve tenim eskiliğin kokusunu aldı.
- Nesrin Caferi -
"Bahardır
pencereden perdeyi kaldır" dediler
hayır dedim
inanmıyorum çünkü
hiç kimse telgraf tellerinin üzerinde
büzülmüş olan
üzgün kırlangıçlarımın sesini bana
iletmedi.