Koray Yersüren Gönderileri
Koray Yersüren kitaplarını, Koray Yersüren sözleri ve alıntılarını, Koray Yersüren yazarlarını, Koray Yersüren yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bu kitap asktır
Kısa zamanda çok şey yaşandı ve bitti. Uğurlarına kurulan cümleler tükenmeden, gözlük yere düştü. Savruldu, parçalandı. Sonbahar yaklaşırken, küçük bir kızın iç çekişine, bir aracın siren sesine saklandı boğaz acıtan çığlıklar. Umudu arayan kalpler, sevgi ve arkadaşlık bağlarını tutan incecik iplere sardı titrek parmaklarını.
Gözlüğün camları kırılırken, nice kalpler de kırıldı beraberinde. Ateş düştü. Yaktı, kavurdu. Buhar oldu, havaya karıştı. Sonra herkes ateşi soludu. Bazen ciğerler yandı, bazen soğuk bedenler ısındı.
Kaybedişin boğazları düğüm düğüm ettiği bir gün dans ederken sarıldılar birbirlerine
Sonra bir gün seçtiler kendilerine.
Onlar, sevilmeyeni sevdiler.
Olum , uçan ornitorenklerin leğen familyasından mısın ne bu gerizekalılık.
Ne kadar güzel cümleler kurduysa sevdiği insanlar adına, o kadar acıyla kavrulmuş karanlığa itildi kadın.
Hiçbir sır, saklanacak kadar değerli değildir.
Sır, öğrenilmek ister.
Ve ışık,
her zaman ordadır.
Kendine zarar verecek cesareti olmayan insan, başkasına zarar veremez.
Umut bağlanan şarkılar var. Defalarca dinlenen... Her dinleyişte ilk kez dinliyormuş gibi gelen. Sen, duyduğum en güzek şarkısın.
İnsan, kendinden kaçmayı bırakmalı önce. Korkuyorsa sonuna kadar hissetmeli mesela. O korku öyle derinlerine işlemeli ki, her bir hücresi titremeli.
Ben düştükçe, yine gerdiler ipleri. Sanki bu kez yürüyebilecekmişim gibi üstünde!
İpin üstündeyim hep. Ne yana düşeceğimi kestiremedim. Bir yanım mutlusun diyor ama acı, hüzün dolu diğer yanım öldürüyor onu.
Bir şeytan vardır rüyalara gelen, yine o şeytandır kapının kapanmasını engelleyen.
Ölmeden de ölüyordu insan çok kez. Ölmeden de atılıyordu topraklar bedene...
Başarısızlıklardan nefret ediyorum. Oysa Anka Kuşu olmalıyım. Küllerinden yeniden doğan, her doğuşunda biraz daha hırslı olan...
Ne zaman bir şey yapmaya, hayal etmeye kalksam, korkularımın önünde ya şehit oluyorum ya da gazi.
Sanki hayallerim ayrık otu gibi. Umutla büyüyorlar, sonra koparılıyorlar.