Lawrence Durrell Gönderileri
Lawrence Durrell kitaplarını, Lawrence Durrell sözleri ve alıntılarını, Lawrence Durrell yazarlarını, Lawrence Durrell yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
suç her zaman kendi bütünleyicisi olan cezaya doğru koşar, mutluluğunu yalnızca orada bulur.
Sayfa 176Kitabı okuyor
asıl Tanrı’ya karşı çok dikkatli olunması gerektiğini asla anlamayacak; çünkü O, insan doğasının en aşağılık yanına sesleniyor - yetersizlik duygusu, bilinmezden korku, kişisel kusurlar; her şeyin üstüne de din kurbanlığı tacını kazanılması güç bir atletizm ödülü gören bir canavar bencilliğimiz. Tanrı’nın asıl doğası bütün ayrımlardan yoksun olsa gerek: bir bardak pınar suyu gibi tatsız, kokusuz bir şey yalnızca serinletici; hiç kuşkusuz onun sesleneceği kişilerin sayısı da az olacaktır, çok az, bir avuç gerçek düşünür.
Sayfa 167Kitabı okuyor
“Gerçeklik algımızı zaman ve uzam içindeki konumumuz belirliyor- kişiliklerimiz değil, oysa biz ikincisini yeğlerdik. Böylece gerçekliğin her bir yorumu tek bir konuma dayanıyor. İki adım sağa ya da sola kaysak bütün görünüm değişecek.”
Sayfa 19Kitabı okuyor
“ama şu bizim yaşadığımız çağda bilginin sınırlarının alabildiğine genişlemesi, yeni yeni bilimlerin ortaya çıkışı, bizim için var olan tatları sindirip kullanmayı adeta olanaksızlaştırıyor.”
Sayfa 167Kitabı okuyor
bu dünyada kendi kendilerini yok etmeye yargılı insanlar vardır, onlara hiçbir mantıklı kanıt para etmez.
Sayfa 160Kitabı okuyor
vicdanları rahat olmayanlar ile davranışlarına mantıksal bir dayanak arayanların hepsinde kendini haklı göstermeye çalışmak hastalığı vardır, bu durum onların düşünce biçimlerini de tuhaflaştırır.
Sayfa 158Kitabı okuyor
"Aşktan kafamda yüreğim de yoruldu, artık başımı dinlemek istiyorum..."
ne tuhaftır ki daha yakın bağlar insanları birbirine yaklaştıracağı yerde uzaklaştırır, ama insan yanılgısı böyle bir şeye inanmamıza izin vermez.
Sayfa 156Kitabı okuyor
“aşkın doğasında -kusurlu diyemeyeceğim çünkü kusur onda değil bizim kendimizde- anlayamadığımız bir şey.”
Sayfa 155Kitabı okuyor
şunu anlıyorum ki, herkes bizim kişiliğimizin ancak bir yüzünü bilebilir. herkese prizmanın başka yüzünü gösteririz.
Sayfa 143Kitabı okuyor
artık hiç kimse onu görmüyordur - o ne yaptıysa, yalnızlık ve acı çektiğini bildiği adama dikkat toplamak için yapmıştı. adı, kendisinin önüne dikilmiş bir mezar taşı gibidir. şimdi insanın aklına şu ürkütücü düşünce geliyor: “ya o taşın ardında görülecek biri kalmadıysa? peki öyleyse o kim?”
Sayfa 138Kitabı okuyor
“insanın kendi yüreğinin isteğiyle savaşması çok zor; o elde etmek istediği şeyi ruh pahasına da olsa elde ediyor.”
Sayfa 125Kitabı okuyor
“büyük dinlerin hiçbiri sonu gelmez yasaklar koymaktan başka bir şey yapmamıştır. ama yasaklar arzuyu kurutacağı yerde daha da yeşertmiştir.”
Sayfa 122Kitabı okuyor