Levent Bayraktar Sözleri ve Alıntıları
Levent Bayraktar sözleri ve alıntılarını, Levent Bayraktar kitap alıntılarını, Levent Bayraktar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ona göre fenomen ve varlık diye iki ayrı şey yoktur. Bütün varlıklar bir süreklilikten, daimi ve özgür bir oluştan ibarettir. Yani yalnızca sürekli bir oluş vardır.
Bazı yerlerde Nietzsche okuyorum sanıyorum. Bergson çok yaklaşmış...
Ona göre hayatta arzu edilecek duygu, haz değil, yaratmaktan doğan sevinç olmalıdır.
Hayat hamlesi ve ruhun, hayatın bütününde ve insanda amacı sürekli yeniyi yaratmaktır. Ona göre en büyük mutluluk da yaratmaktan geçer.
Ona göre insan varlığı hiçbir zaman “olmuş” bir varlık değildir. Sürekli “olmakta olan” yaratıcı hamleyle bütünleşip “yaratmakta olan” bir varlıktır.
İnsan, tarihi bir sürekliliği olan bir ben, bir kimliktir. Kimliği oluşturan unsurlar ise beden yani biyolojik özellikler, ruh yani psikolojik yapı ve zihin yani bilinç kavramlarıyla ifade edilmektedir .
Kendini aşmayan insan, yaşıyor denilebilir mi?
Hayat hamlesinin zaferi, bütün etkinlik alanlarında yaratmak olunca, insan hayatının varlık nedenini de gücümüzün yettiği orandaki yaratıcılık olarak varsaymaya mecbur değil miyiz?
(...)
Artık kendimizi kendimizle yaratmak, azdan çok ve hiçten bir şey çıkartmak çabamızla kişiliğimizi yükseltmek ve varolana daima yeni bir şey katmaktan başka bir gücümüz olabilir mi?
(..) ruh artık ne bir töz ne de bir ürün veya sonuçtur. Bedensel ve beyinsel varoluşa indirgenememekle beraber bunlarla dayanışma içerisinde varolan ancak beyinsel ve bedensel olanı aşkın bir yapı olarak tasarlanmaktadır.
Descartes ruh ve beden arasındaki ikiliğin akıl ve beden arasında gözlemlendiğini, evrende tek varlık olan ve eylemleri kendi yasalarına göre düzenleyen Tanrı’nın, aslında akıl ile tanımlandığını belirtir.
İnsan, İlk Çağ’dan bu yana ‘zekice düşünebilen hayvan’ tanımlanması dışında ‘metafizik yapan hayvan’ tanımlamasına da girebilecek çalışmalara yönelmiştir.
Dolayısıyla hayvanlardan ayrılan diğer yönü, merak yeteneği doğrultusunda kozmosu araştıran tek varlık olma özelliğine sahip olmasıdır. Bu da felsefenin ortaya çıkmasını ve bu zaman çizelgesinde felsefi sorulardaki çeşitliliği artırmıştır. Bu sorulardan başlıca öneme sahip olan bir konu da ruh meselesidir.
Ruh-madde-idea(tümel gerçeklik) ilişkisi bağlamında analitik ve sentetik düşünceler ortaya konulması çağlar boyunca söz konusu olmuştur. Ruh ve madde arasındaki ilişkinin incelendiği açılımlar ve teoriler, ortaya konulan ontolojik hassasiyetin insanda ne denli yüksek düzeyde olduğunu göstermektedir.
Descartes herşeyden önce insanı res cogitans* ve res corporea* olarak ikiye ayırır. Bu ayrım Martin Heidegger'e göre Descartes'dan sonraki bütün “doğa” ve “tin” şeklindeki ayrımları belirlemiştir.
Res Cogitans*: Düşünsel olan şey
Res Corporea*: Madden olan şey
Elan vital (yaşama sevinci)
Bergson’un yaratmaya, yeniliğe, oluşa ve özgürlüğe olan tutkusu onu diğer felsefelerden ayıran en önemli noktalardan birisidir. Elan Vital bununla ilişkilidir.
''Gerçekte ise birbirlerinin aynı olan duyumlar olmadığı gibi bir zevk çokluğu da yoktur, duyum ve zevklerin şeyler gibi görünmeleri bunları ayırmak ve adlandırmaya başlamakla birlikte oluyor. Halbuki insan ruhunda ancak ilerlemeler vardır.''
(..) Düşünce tarihinde ruhun iki ayrı amacı açıklamak için kullanıldığı görülmektedir. Birinci olarak canlılık ilkesini açıklamada, ikinci olarak ise bilinçliliğin açıklanmasında kullanılmaktadır.
Leibniz'in Monadoloji Kuramı da yine ikilik sayı sistemi gibi metafizik ilkelere dayanan “birimci” bir kuramdır. Leibniz, sayıca bir sonsuz çokluk olan töze, “Monad” adını verir.
Bergsoncu tutum, duyguların süreye ait olduğunu ve dilin kavramları ile ölçülemeyeceğini söylemektedir.
Bergson bu tespiti ile önemli bir iddiasını vurgulamaktaydı. Ona göre öznenin oluşumunda, gizil olarak da toplumun oluşmasında, bilinç yapısıancak bu yolla gelişip özgürleşebilirdi.