Linda Boström Knausgaard Gönderileri
Linda Boström Knausgaard kitaplarını, Linda Boström Knausgaard sözleri ve alıntılarını, Linda Boström Knausgaard yazarlarını, Linda Boström Knausgaard yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Dileklerinin yerine gelmesini istediğini sanıyor insan. İstemiyor aslında. Hem de hiç istemiyor. Düzeni bozuyor çünkü.”
Sayfa 8
Denizin yanında o kadar küçüktük ki. Yok olduğumuzu bilmeden yok olduk.
İnsanlar içimizde ne de çok yer işgal ediyor, diye düşündüm. Kendi kendimize kalmak isterken bile, zorla içimize girip yerleşiyorlar.
Sayfa 64Kitabı okudu
İnsanlar kendilerini eylemleriyle tanımlar. Eylemek ve eylememekle, yani yalnızca ne yaptığın değil, belki daha çok, ne yapmadığın belirler insan halini.
Sayfa 117Kitabı okudu
Artık düşünmem gerekmiyor. Aramıza ölüm girmişti, önümden akan bir nehir gibi. O nehirden karşı kıyıya geçebilirdim. Güvende olduğumu bilirdim.
Sayfa 16Kitabı okudu
İskandinav Edebiyatı
Hayatımdan kaçan ben miydim, yoksa duymasam da beni çeken, bambaşka bir sesle konuşan, rüzgârda yürürken etrafı daha şeffaf, daha pürüzsüz gören bir şey mi? Dehşet duygusuyla ruhun o çok bildik kıyılarına sürüklendim. O yumuşak gecelikler, saati belli yemekler, yatak, yatak, yatak.
Sayfa 123
Bunun bana ne faydası vardı? Hayatın kıyısında, daha beterinden sakınmak için acılarıma tutunuyorum. Yalnızlık, artık sevilmiyor olmak, kendini sevememe duygusu.
Sayfa 123
O yılların anılarıyla niçin kendime eziyet ediyorum? Hâlâ çözülmemiş, bitmemiş, çoktan geçip gitmemiş ne var? Diyeceğim, o zamandan beri hangi mesafeleri kat etmedim? Bütün gençler kendilerine şiddet uygular. Büyümek çocuk oyuncağı değil.
Sayfa 122
Ben böyleydim işte. İnsan yalan söylemediği, kılık değiştirmediği zamanlarda nasıl kendine benzerse ben de öyle kendime ya da inşa ettiği kırılgan güvenlik duvarı en küçük bir esintide yıkılıp, bir koridorda çıplak ve savunmasız kalan birine benziyordum. Kendimi çok kolay terk ettim, ne uğruna?
Sayfa 122
Mutsuz bir çocukluk değildi benimki. Ne de mutluydu. Kimsenin çocukluğu değildi. Kim olmak istediğimi bilmiyordum, bu beni güçsüz kıldı. Kendini gösterecek bir şeyin özlemini çekiyordum, o şey bir gün göründü diyebilirim.
Sayfa 75
Kendimi birden ödevini yapacak güçten yoksun bir kız çocuğu gibi hissettim, geleceğine biçim verme gücünden yoksun.
Sayfa 60